Wojciech Jakimowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Jakimowicz
Data urodzenia

1911

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1945
Pogwizdów

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Projekty

wnętrze pawilonu polskiego na Wystawę Światową w Paryżu (1937)[1]

Wojciech Jakimowicz (ps. „Boryna”, ur. 1911, zm. 14 stycznia 1945 w Pogwizdowie) – architekt, narodowiec (ONR), żołnierz Brygady Świętokrzyskiej, więzień KL Auschwitz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie, uzyskując maturę w 1930. W latach 1931–1939 studiował na Wydziale Architektury PW, lecz pracę dyplomową obronił dopiero w konspiracji w 1943. Działał w ONR. Był redaktorem naczelnym pisma „Młoda Architektura”[2].

W czasie wojny był żołnierzem ZJ. Przebywał jako więzień w KL Auschwitz (1940–1941). Od 1942 do 1944 był aktywny w Wydziale Kultury Służby Cywilnej Narodu. Uczęszczał na kurs w Szkole Podchorążych NSZ. Służył jako podporucznik w Brygadzie Świętokrzyskiej. Poległ podczas próby przebicia się Brygady przez front niemiecki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Żaryn, „Taniec na linie nad przepaścią”. Organizacja Polska na wychodźstwie i jej łączność z krajem w latach 1945-1955, IPN, Warszawa 2011, s. 186, przyp. nr 8.
  2. a b W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 141, przypis nr 190

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 141, przypis nr 190.