Wojny wenecko-genueńskie
| |||
| Czas |
Pierwsza wojna: 1255-1270; | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik |
Nierozstrzygnięte | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
Wojny wenecko-genueńskie – seria wojen toczących się w latach 1255–1381, o dominację na Morzu Śródziemnym, pomiędzy Republiką Wenecką a Republiką Genui, aczkolwiek rywalizację pomiędzy obiema republikami można datować już na początek XII wieku[1]. Wyróżnia się cztery otwarte konflikty zbrojne, w czasie których większość starć pomiędzy republikami miało miejsce na morzu. Nawet w czasie okresów pokoju, pomiędzy obiema kupieckimi republikami miały miejsce liczne incydenty piractwa i akty przemocy. W czasie pierwszej wojny toczącej się w latach 1255–1270[2], Wenecjanie pomimo kilku zwycięskich bitew, nie byli w stanie powstrzymać Genui przed rozszerzeniem jej wpływów handlowych w Konstantynopolu i na Morzu Czarnym. Genueńczycy uzyskali zdecydowaną przewagę w walce podczas drugiej wojny, 1291–1299[2], ale pomimo to konflikt zakończył się jako nierozstrzygnięty. Podobnie jak trzecia wojna tocząca się w latach 1350–1355[2][3], w której to po stronie Wenecji walczyło Królestwo Aragonii, a przebieg walk był bardziej wyrównany. Podczas czwartej wojny, 1378–1381[2][3], sama Wenecja przejściowo zagrożona była zajęciem jej przez siły Genueńczyków i jej sojuszników, i pomimo końcowego zwycięstwa w walce, wyczerpani Wenecjanie zgodzili się na niekorzystne warunki pokojowe[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- George C. Kohn: Encyklopedia Wojen. Warszawa: al fine, 1998. ISBN 83-86829-57-5.
- William R. Thompson: Great Power Rivalries. Univ of South Carolina Press, 1999. ISBN 1-57003-279-3.
- Frederic Chapin Lane: Venice, A Maritime Republic. JHU Press, 1973. ISBN 0-8018-1460-X.
| I (1255-1270) | |
|---|---|
| II (1294-1299) | |
| III (1351-1355) | |
| IV (1378-1381) |
