Wojtkowa Szpara
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
65 m |
Głębokość |
15 (12) m |
Deniwelacja |
15 m (12 m) |
Wysokość otworów |
1175 (1210) m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
180 m |
Ekspozycja otworów |
ku S |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-05.06 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°15′27″N 19°48′55″E/49,257625 19,815228 |
Wojtkowa Szpara – jaskinia w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w sztolni, w Klinowej Czubie nad Polaną Huciska (Huciańskie Banie), w jej ramieniu zwanym Huciański Klin, na wysokości 1175[1] (1210[2]) m n.p.m. Długość części naturalnej jaskini wynosi 65 metrów, a jej deniwelacja 15 metrów[1] (12 metrów[2]).
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Ponad skałkami znajdują się otwory sześciu sztolni, a około 20 metrów wyżej dwu kolejnych – w tym Wojtkowej Szpary, w której po 8 metrach od otworu zaczyna się naturalna jaskinia.
Idąc sztolnią dochodzi się do salki Sień, gdzie znajduje się prostopadły, naturalny korytarz w kształcie szczeliny. Tu zaczyna się jaskinia.
Korytarz idący w kierunku zachodnim ma około 20 metrów długości i obniża się na głębokość około 15 metrów, natomiast w kierunku wschodnim (Czarna Izba) jego długość wynosi około 10 metrów[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini występują drobne nacieki. Flora i fauna nie była badana[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Odkrywcami jaskini byli górnicy, którzy w XIX wieku (a być może w końcu XVIII wieku) wydobywali tu rudy manganu.
19 lipca 1987 roku zbadali ją grotołazi z Zakopanego. Opis i plan sporządziła R. Jach w 2000 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jaskinie Tatr [online], 17 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17] .
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-30] .
- ↑ Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991.