Wopytnaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wopytnaja
Вопытная
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

wierchniedźwiński

Sielsowiet

Bigosawa (Bigosowo)

Populacja (2009)
• liczba ludności


48[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wopytnaja”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Wopytnaja”
Ziemia55°51′12,90″N 27°43′01,89″E/55,853583 27,717192

Wopytnaja (biał. Вопытная; ros. Опытная) – wieś na Białorusi, w rejonie wierchniedźwińskim obwodu witebskiego, około 10 km na północny zachód od Wierchniedźwińska.

Wopytnaja to wioska, na terenie której znajduje się ruina pałacu Bigosów oraz zabudowania gospodarcze folwarku Bigosów. Bigosów (Bigosowo[2], Bigusowo[3][4]) to historyczna nazwa agromiasteczka Bigosawa, którego centrum znajduje się około 2,5 km na południe od folwarku, nad rzeką Rosicą. W agromiasteczku jest stacja linii kolejowej PołockDyneburg.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bigosów był niegdyś własnością Sapiehów, wchodząc w skład rozległych dóbr drujskich. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku dobra te, wcześniej należące do województwa połockiego Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie powiatu drysieńskiego guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego.

Około 1824 roku Franciszek Sapieha sprzedał część dóbr wraz z Bigosowem Marcinowi Nitosławskiemu herbu Dołęga i w ręku jego potomków majątek pozostał do końca I wojny światowej.

W 1921 roku, po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej Wopytnaja i Bigosów, będąc kilka km na północ od Dźwiny, znalazły się w ZSRR. Dźwina była rzeką graniczną II Rzeczypospolitej. Od 1991 roku – na terenie Białorusi.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Duży klasycystyczny pałac w Bigosowie (parę km na północ od centrum wsi) został wybudowany najprawdopodobniej przez Sapiehów na przełomie XVIII i XIX wieku. Był to budynek wzniesiony na planie prostokąta, na wysokim fundamencie, parterowy, z piętrowym pięcioosiowym ryzalitem w części centralnej i sześcioosiowymi skrzydłami bocznymi. Od frontu, na obu skrajnych częściach skrzydeł znajdowały się nieduże portyki wejściowe, każdy o dwóch parach kolumn, zwieńczone niewielkimi trójkątnymi szczytami. W centrum ryzalitu znajdował się nieduży balkon, nad ryzalitem – duży trójkątny szczyt. Od strony ogrodu sześciokolumnowy portyk i znajdujący się nad nim balkon z balustradą tralkową zajmowały całą szerokość ryzalitu zwieńczonego trójkątnym szczytem[5].

Nieduży park składał się niegdyś z części regularnej, z gazonem i stawem ze sztuczną wyspą oraz położonej za dworem części krajobrazowej.

Obecnie pałac jest w ruinie[2]. Według stanu na 1997 rok zachowała się kapliczka dworska oraz zabudowania gospodarcze z przełomu XIX i XX wieku: dwa spichlerze i stajnia, tworząca zamknięty czworobok budynków. W jednej z oficyn (obecnie w ruinie) znajdowało się przez pewien czas w XX wieku technikum weterynaryjne[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]