Przejdź do zawartości

Wołodymyr Wirczis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Wirczis
Pseudonim

Hunter (Myśliwy)

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1973
Kachowka

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 2022
Kijów

Obywatelstwo

Ukraina

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

28

Zwycięstwa

26

Przez nokauty

21

Porażki

2

Remisy

0

Wołodymyr Wirczis (ukr. Володимир Вірчіс, ros. Владимир Вирчис, Władimir Wirczis; ur. 18 sierpnia 1973 w Kachowce, zm. 28 stycznia 2022 w Kijowie) – ukraiński zawodowy bokser wagi ciężkiej, były mistrz Europy EBU (2006-2007).

Kariera bokserska

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowo walczy od 1999 roku. W ciągu niecałych pięciu lat stoczył 20 wygranych walk z rzędu (17 przez nokaut), zdobywając m.in. zawodowe mistrzostwo Ukrainy oraz interkontynentalne mistrzostwa IBF oraz WBO.

Pierwszej porażki doznał dopiero 16 marca 2006 roku z rąk Rusłana Czagajewa (19-0-1), gdy przegrał z nim w Hamburgu po wyrównanej walce przez decyzję większości (114:115, 112:116, 114:114).

15 lipca 2006 roku zmierzył się w Hamburgu z mistrzem Europy EBU, Paolo Vidozem (21-2-0). Znokautował go w 7. rundzie, odbierając mu pas. 19 maja 2007 roku doszło do rewanżu. Wirczis obronił tytuł, pokonując Włocha przez jednogłośną decyzję (119:109, 116:112, 117:111). Na początku października tego samego roku Ukrainiec zrezygnował z pasa[1], aby walczyć o mistrzostwo świata WBC. Najpierw jednak musiał stoczyć walkę eliminacyjną o miano pretendenta nr 1, w której zestawiono go z Juanem Carlosem Gómezem (43-1-0). Odbyła się ona 27 września 2008 roku w Hamburgu. Kubańczyk zdecydowanie górował nad Ukraińcem szybkością i techniką, wygrywając przez jednogłośną decyzję sędziów: 117:110, 117:109, 115:111 (w 6. rundzie Wirczis był liczony)[2].

Od 2009 roku Wirczis nie walczył. Dzięki warunkom fizycznym (194 cm wzrostu, 203 cm zasięgu ramion) i sile ciosu był natomiast często zatrudniany przez przyszłych rywali Witalija i Wołodymyra Kłyczków w roli sparingpartnera. Współpracował m.in. z Juanem Carlosem Gomezem, Davidem Haye'em i Odlanierem Solísem[3].

W nocy z 27 na 28 stycznia 2022 roku znaleziono zwłoki Wirczisa[4]. Zmarł śmiercią samobójczą, od dłuższego czasu cierpiał na depresję[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Per-Åke Persson: European Boxing News: Dimitrenko, Halmich, Hill, Irkin, Arslan, Kessler, Akinwande and Others!. East Side Boxing, 8 października 2007. [dostęp 2011-04-07]. (ang.).
  2. Erik Schmidt: Gomez Decisions Virchis. boxingnews24.com, 28 września 2008. [dostęp 2011-04-07]. (ang.).
  3. Jarosław Drozd: Ukrainiec przygotowuje Odlaniera Solisa. bokser.org, 19 stycznia 2011. [dostęp 2011-04-07].
  4. Відомого українського боксера Вірчиса знайшли повішеним. s. pravda.com.ua. [dostęp 2022-01-28]. (ukr.).
  5. Ukraina płacze. Gwiazdor odebrał sobie życie. s. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2022-01-29]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]