Wskaźnik M

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wskaźnik M, wskaźnik Schlichtkrulla – wyraża ilościową ocenę dobowego profilu glikemii na podstawie odchylenia glikemii od przyjętego poziomu u ludzi zdrowych. Na podstawie tego wskaźnika można oceniać skuteczność wyrównania glikemii. Wartość wskaźnika dla ludzi zdrowych mieści się w przedziale od 1 do 5.

Wzór[edytuj | edytuj kod]

M = 1/n Σ[i=1 do n] 10*log(Gi/Gw)3 + W/20

gdzie: n - liczba kolejnych oznaczeń glikemii, Gi - wartość kolejnego oznaczenia glikemii, Gw - przeciętny poziom glikemii u ludzi zdrowych (można przyjąć Gw=100), W - różnica między największą a najmniejszą wartością glikemii.

Interpretacja[edytuj | edytuj kod]

  • do 10 - dobra kontroli glikemii
  • 11-20 - dostateczna kontrola glikemii
  • powyżej 20 - niedostateczna kontrola glikemii

Uzyskane wartości wskaźnika M mogą służyć jako dodatkowa informacja o skuteczności leczenia. Należy pamiętać, że bardziej zbliżone do rzeczywistego stanu wartości wyrównania glikemii można uzyskać dopiero w dłuższym okresie obserwacji przy uwzględnieniu innych wskaźników. Jednym z podstawowych jest wartość hemoglobiny glikowanej (HbA1c).

Dobowe wahania glikemii zależą od wielu czynników, m.in. wysiłku fizycznego, hormonów antagonizujących działanie insuliny, szybkości wchłaniania węglowodanów, glukozurii, nasilenia glukoneogenezy, a także zmian uwalniania insuliny z miejsca jej podania oraz zmienności jej działania w wątrobie i tkankach obwodowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Diabetologia. J. Tatoń, A. Czech. T. 1.