Wypukłość obligacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W finansach wypukłość obligacji jest miarą nieliniowości zmiany ceny obligacji w zależności od stóp procentowych.

Obliczanie wartości wypukłości[edytuj | edytuj kod]

Wartość wypukłości dla danej obligacji można wyznaczyć z następującego wzoru:

Gdzie: – wypukłość, – dochód z tytułu posiadania obligacji uzyskany w -tym okresie, – stopa dochodu w okresie do wykupu (ang. yield to maturity), – wartość obligacji, – liczba okresów.

Obliczenie wypukłości dodatkowo upraszcza się dla obligacji zerokuponowej:

Własności wypukłości[edytuj | edytuj kod]

W związku z tym, że wartość obligacji także jest funkcją wyznaczenie wypukłości dla realnych obligacji może być problematyczne. Można wykazać jednak szereg analitycznych własności convexity przy zmianie jednego z parametrów obligacji.

  • Im niższe oprocentowanie obligacji, tym większa wypukłość obligacji (przy równych stopach dochodu i równej długości okresu do wykupu)
  • Im wyższe oprocentowanie obligacji, tym większa wypukłość obligacji (przy równych stopach dochodu i równych zmodyfikowanych czasach trwania)
  • Im dłuższy okres do terminu wykupu, tym większa wypukłość obligacji (przy równych stopach dochodu i równym oprocentowaniu)
  • Im niższa stopa dochodu w okresie wykupu (YTM), tym większa wypukłość obligacji
  • Im dłuższy średni termin wykupu, tym większa wypukłość obligacji

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Frank Fabozzi: The Handbook of Fixed Income Securities, 7th ed. Nowy Jork: McGraw Hill, 2005.
  • Krzysztof Jajuga, Teresa Jajuga: Inwestycje. Warszawa: PWN, 2006, s. 80. ISBN 83-01-14559-5.