Xaver Kurmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Xaver Kurmann
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1948
Emmen

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
srebro Monachium 1972 kolarstwo
(ind. na dochodzenie)
brąz Meksyk 1968 kolarstwo
(ind. na dochodzenie)
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Antwerpia 1969 ind. na dochodzenie (A)
złoto Leicester 1970 ind. na dochodzenie (A)
srebro Montevideo 1968 ind. na dochodzenie (A)
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
brąz Brno 1969 druż. na czas

Xaver Kurmann (ur. 29 sierpnia 1948 w Emmen) – szwajcarski kolarz torowy i szosowy, dwukrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista torowych i brązowy medalista szosowych mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Xaver Kurmann osiągnął w 1967 roku, kiedy został mistrzem kraju w indywidualnym wyścigu na dochodzenie. W tej też konkurencji zdobył brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku, gdzie uległ jedynie Francuzowi Danielowi Rébillardowi oraz Duńczykowi Mogensowi Freyowi. Dzięki temu został pierwszym Szwajcarem w historii, który zdobył medal olimpijski w kolarstwie torowym. Na tych samych igrzyskach Szwajcarzy z Kurmannem w składzie odpadli już w eliminacjach rywalizacji drużynowej. W tym samym roku Xaver zdobył jednak jeszcze jeden medal - podczas torowych mistrzostw świata w Montevideo zajął drugie indywidualnie, przegrywając tylko z Freyem. Na rozgrywanych w 1969 roku mistrzostwach świata w Antwerpii Szwajcar zwyciężył w swej koronnej konkurencji, podobnie jak podczas mistrzostw świata w Leicester w 1970 roku. W 1969 roku wziął także udział w szosowych mistrzostwach świata w Brnie, gdzie wspólnie z Bruno Hubschmidem, Josefem Fuchsem i Walterem Bürkim wywalczył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas. Ostatni medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, zajmując drugie miejsce w indywidualnym wyścigu na dochodzenie za Knutem Knudsenem z Norwegii. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Szwajcarii, zarówno w kolarstwie torowym jak i szosowym. W wyścigach szosowych jego największe osiągnięcia to zwycięstwa w szwajcarskich: Giro del Mendrisiotto w 1972 roku, wyścigu Malters-Schwarzberg w 1972 i 1973 roku oraz Rund um Reiat w 1974 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]