Xenicus
| Xenicus[1] | |||
| G.R. Gray, 1855[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – łazik zaroślowy (X. longipes) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Xenicus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Motacilla longipes J.F. Gmelin, 1789 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Xenicus – rodzaj ptaków z rodziny barglików (Acanthisittidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Nowej Zelandii[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 9–10 cm; masa ciała 16–20 g[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Xenicus: gr. ξενικος xenikos „inny, obcy”, od ξενος xenos „nieznajomy”. Bardzo rzadki, być może obecnie wymarły łazik zaroślowy pierwotnie uważany był za dziwaczną gajówkę[6].
- Xenicornis: rodzaj Xenicus G.R. Gray, 1855 (łazik); gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[7]. Gatunek typowy: Xenicus gilviventris von Pelzeln, 1867.
- Pachyplichas: gr. παχυς pakhus „tłusty, gruby”; πλιχας plikhas, πλιχαδος plikhados „udo”[8]. Gatunek typowy: †Pachyplichas yaldwyni Millener, 1988.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Mitchella i współpracowników (2016) wynika, że gatunki te nie tworzą kladu, do którego nie należałby także wymarły gatunek opisany jako Pachyplichas yaldwyni. Na tej podstawie autorzy synonimizują rodzaje Xenicus i Pachyplichas, przenosząc jednocześnie gatunek P. yaldwyni do rodzaju Xenicus[9]. W takim ujęciu do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Xenicus longipes (J.F. Gmelin, 1789) – łazik zaroślowy – takson wymarły
- Xenicus gilviventris von Pelzeln, 1867 – łazik skalny
- Xenicus yaldwyni (Millener, 1988) – takson wymarły
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Xenicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British museum. London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 31. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews & T. Iredale. Descriptions of new genera of birds:—Zecoturnix, Stictapteryx, Syporallus, Xenicornis, and Bulleria. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 46, s. 76, 1926. (ang.).
- ↑ P.R. Millener. Contributions to New Zealand's Late Quaternary avifauna. 1: Pachyplichas, a new genus of wren (Aves: Acanthisittidae), with two new species. „Journal of the Royal Society of New Zealand”. 18 (4), s. 387, 1988. DOI: 10.1080/03036758.1988.10426464. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: New Zealand Wrens (Acanthisittidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.acanth1.01. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Xenicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
- ↑ Xenicornis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
- ↑ Pachyplichas, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
- ↑ K.J. Mitchell, J.R. Wood, B. Llamas, P.A. McLenachan, O. Kardailsky, R.P. Scofield, T.H. Worthy & A. Cooper. Ancient mitochondrial genomes clarify the evolutionary history of New Zealand’s enigmatic acanthisittid wrens. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 102, s. 295–304, 2016. DOI: 10.1016/j.ympev.2016.05.038. (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Acanthisittidae - bargliki - Rockwrens and Bushwrens (wersja: 2017-03-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-26].
