Zaburzenia adaptacyjne
 |
Ten artykuł od 2008-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne | |||||||||||||
|
|||||||||||||
Zaburzenia adaptacyjne – zaburzenia psychiczne powstałe pod wpływem trudności z dostosowaniem się do znacząco nowych okoliczności życiowych (np: pójście do szkoły, rodzicielstwo, brak sukcesów osobistych, przejście na emeryturę, utrata obiektu o wartości emocjonalnej): stany stresu, napięcia, niepokoju, przygnębienia i rozstroju emocjonalnego, które w podobnym nasileniu u dorosłych zdrowych jednostek w takich sytuacjach nie występują.
Powstają w okresie adaptacji do znaczących zmian życiowych lub do stresującego wydarzenia życiowego i mogą utrudniać społeczne przystosowanie i efektywne działanie. Stresor może zaburzać integralność społecznego układu odniesienia jednostki (przeżycia związane z separacją) lub szerszego systemu wsparcia społecznego i systemu wartości (np. migracja). Może też stanowić ważny etap rozwoju, czy kryzys rozwojowy.
Zaburzenia adaptacyjne mogą być bezpośrednią konsekwencją ciężkiego stresu lub sytuacji traumatycznej.
Indywidualne predyspozycje odgrywają ważną rolę w genezie i kształtowaniu objawów, które mogą być różnorodne i obejmują, poczucie:
- niepewności przyszłości, co za tym idzie niemożliwości jej planowania
- bezradności
- przygnębienia
- napięcia emocjonalnego
- rzadko trudności w wykonywaniu codziennych czynności
