Zachód Szczepańskiego

Zachód Szczepańskiego (słow. Szczepańského polica^[1]) – duży zachód w masywie Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w grani odchodzącej na północny wschód od Jarząbkowego Zwornika. Jest mało stromy, szeroki, częściowo trawiasty, częściowo porośnięty kosodrzewiną. Opada w kierunku północnym z Niżniej Jarząbkowej Szczerbiny (ok. 1720 m). Ma długość około 250 metrów i na całej długości po jego orograficznie prawej stronie wznosi się ściana Skoruszowego Mnicha, a w niej jedna z ekstremalnie trudnych dróg wspinaczkowych. Krawędź orograficznie lewej strony zachodu opada ścianą Jarząbkowej Turni. W dolnej części zachodu znajduje się spore osuwisko. Blisko dolnego końca na prawą stronę z zachodu opada wąski i bardzo stromy żleb, który około 100 m powyżej dna Doliny Białej Wody uchodzi do Skoruszowego Żlebu. Obydwa żleby oddzielone są porośniętą lasem grzędą będąca przedłużeniem podstawy filara Skoruszowego Mnicha^[2].

Nazwę zachodowi nadał Władysław Cywiński dla uczczenia Jana Alfreda Szczepańskiego, który był jednym z pierwszych wspinaczy w masywie Mlynarza i jako pierwszy przeszedł tu wiele ścian. Zachodem prowadzi najłatwiejsza droga na Niżnią Jarząbkową Szczerbinę (0+ w skali tatrzańskiej, od dolnej ostrogi północnego filara Skoruszowego Mnicha 30 min)^[2].

Masyw Młynarza jest zamknięty dla turystów i taterników (obszar ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego). Wspinaczka dopuszczalna jest tylko w masywie Małego Młynarza od 21 grudnia do 20 marca^[3]