Zachylnik błotny
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Podkrólestwo | naczyniowe | |
| Klad | monilofity | |
| Klasa | paprocie | |
| Rząd | paprotkowce | |
| Rodzina | zachylnikowate | |
| Rodzaj | zachylnik | |
| Gatunek | zachylnik błotny | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Thelypteris palustris Schott Gen. fil. t. 10. 1834 |
||
| Synonimy | ||
Zachylnik błotny, nerecznica błotna, telipterys błotny (Thelypteris palustris) – gatunek należący do rodziny zachylnikowatych. Występuje w północnej Eurazji i Ameryce Północnej. W środkowej i południowej Afryce i na Nowej Zelandii występuje Dryopteris thelypteris var. squamuligerum Schltr.
Spis treści
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Roślina osiąga od 30 do 60 cm wysokości. Kłącze czołgające się. Liście 2-krotnie pierzaste, w zarysie lancetowate, u nasady słabo zwężone, jasnozielone, młode pod spodem pokryte rzadkimi łuskami i gruczołowatymi włoskami, rozwinięte gładkie i bez włosów. Odcinki 1 rzędu równowąskolancetowate, u nasady silnie zwężone, głęboko pierzastosieczne. Odcinki 2 rzędu całobrzegie, lancetowate. Na dychotomicznie rozgałęzionych nerwach końcowych osadzone są kupki. Zawijki drobne.
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Jest to roślina trwała. Występuje od lipca do sierpnia na bagnach, bagnistych łąkach, w olszynach, częsta na niżu, w górach rzadsza. Wraz z trzciną lub pałką jest gatunkiem charakterystycznym zespołu Thelypteridi-Phragmitetum (pło nerecznicowe).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns (ang.). Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2009-11-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1973.
