Zagródki (Szczerzec)
49°38′52″N 23°50′49″E/49,647806 23,846944| część osiedla Szczerca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miasto | |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°38′52″N 23°50′49″E/49,647806 23,846944
| |
Zagródki (ukr. Загородки) – dawniej wieś, obecnie część osiedla typu miejskiego Szczerzec (ukr. Щирець) na Ukrainie w rejonie pustomyckim obwodu lwowskiego. Leżała na zachód od Szczerca, wzdłuż ulicy Zagródki (Zahorodki)[1].
Dawniej wieś, utworzona w zachodniej części gminy katastralnej Szczerzec; w 1880 roku mieszkało tu 188 ludzi (48 Rusinów, 17 Polaków i 52 Niemców[2].
W II Rzeczypospolitej początkowo gmina jednostkowa w powiecie lwowskim województwie lwowskim. W 1921 liczba mieszkańców gminy Zagródki wynosiła 96 (14budynków)[3]. W związku z reformą administracyjną kraju 1 sierpnia 1934 Zagródki weszły w skład wiejskiej zbiorowej gminy Ostrów w powiecie lwowskim[4], w obrębie której utworzyły gromadę, składającą się z samej miejscowości Zagródki[5].
Podczas II wojny światowej weszły w skład powiatu lwowskiego (Kreishauptmannschaft Lemberg), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie, gdzie zostały włączone do nowo utworzonej gminy Szczerzec; liczba mieszkańców w 1943 roku wynosiła 68[6].
Po II wojnie światowej znalazły się w strukturach ZSRR (Ukraińskiej SRR), gdzie zostały włączone do Szczerca.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zagródki w Maps Arcanum
- ↑ Zagródki (3), wś, pow. lwowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 275.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 13 : Województwo Lwowskie
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 546
- ↑ Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 96
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zagródki (3), wś, pow. lwowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 275.