Zalotka większa
Wygląd
Leucorrhinia pectoralis | |||
(Charpentier, 1825) | |||
Samiec | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
zalotka większa | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zalotka większa (Leucorrhinia pectoralis) – gatunek ważki z rodziny ważkowatych (Libellulidae)[1]. Występuje w Eurazji – od kontynentalnej Europy Zachodniej po Nizinę Zachodniosyberyjską i Ałtaj, bardzo lokalnie po Turcję, Gruzję ́i Armenię[2][3]. Występuje w prawie całej Polsce, oprócz większej części obszarów górskich[3][4]; imagines latają od maja do lipca[5]. Długość ciała 36–43 mm, rozpiętość skrzydeł 58–66 mm. Pterostygma czarna. Na odwłoku samców występuje wyraźna żółta plama. Osobniki dorosłe żywią się owadami, a larwy drobnymi bezkręgowcami wodnymi[3].
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-05-22. [dostęp 2022-05-23]. (ang.).
- ↑ a b Leucorrhinia pectoralis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Leucorrhinia pectoralis (Charpentier, 1825) Zalotka większa. [w:] Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 - podręcznik metodyczny [on-line]. Ministerstwo Środowiska, Warszawa, 2004. [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Ewa Miłaczewska: Zalotka większa Leucorrhinia pectoralis. [w:] wazki.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).