Zamek w Borysławicach Zamkowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Borysławicach Zamkowych
Symbol zabytku nr rej. 379 z 17 stycznia 1953[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Borysławice Zamkowe

Ukończenie budowy

XV wiek

Położenie na mapie gminy Grzegorzew
Mapa konturowa gminy Grzegorzew, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Borysławicach Zamkowych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Borysławicach Zamkowych”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Borysławicach Zamkowych”
Położenie na mapie powiatu kolskiego
Mapa konturowa powiatu kolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Borysławicach Zamkowych”
Ziemia52°14′05″N 18°48′13″E/52,234722 18,803611

Zamek w Borysławicach Zamkowychzamek biskupi z XV wieku znajdujący się w Borysławicach Zamkowych w województwie wielkopolskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamek wzniesiony został w stylu gotyckim, na kępie otoczonej wodami Rgielewki. Jego budowę rozpoczął ok. 1425 roku prymas Wojciech Jastrzębiec. Następni właściciele wsi, Russoccy i Szczawińscy, nie zmienili znacząco wyglądu zamku. Zniszczony w 1656 r. przez wojska szwedzkie, zamek popadł w ruinę już w XVIII wieku. Do dnia dzisiejszego zachowała się cześć wieży bramnej, szczątki murów przedbramia oraz fragmenty murów budynków mieszkalnych. Obecnie ruiny zamku są własnością prywatną i nie są udostępnione do zwiedzania.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pierwotny zamek składał się z dwóch równolegle usytuowanych, trzykondygnacyjnych budynków mieszkalnych zamkniętych w obwodzie murów obronnych o wymiarach 21 x 25 m. Na utworzony przez nie wąski, brukowany dziedziniec prowadziła od południowego wschodu brama wjazdowa. W narożniku znajdowała się wieloboczna wieżyczka. Zamek w takiej postaci stanowił charakterystyczny przykład siedziby rycerskiej z pierwszej połowy XV wieku. W drugiej połowie tegoż wieku otoczono go zewnętrznym obwodem niskich murów (38 x 41 m), tworząc międzymurze o szerokości ok. 7 metrów. Wzniesiono też nowe przedbramie. Na początku XVI wieku na jego murach stanęła trzykondygnacyjna, czworoboczna wieża dekorowana blendami, a przed nią – przedbramie wzmocnione skarpami. W północno-wschodniej części międzymurza powstał nowy budynek, prawdopodobnie lamus, częściowo wystający poza linię zewnętrznego muru. Na początku XVII wieku połączono wąskim skrzydłem dwa budynki mieszkalne, zmniejszając tym samym powierzchnię dziedzińca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Maluśkiewicz, Ziemia konińska – przewodnik turystyczny, Konin: „Apeks”, 1997, ISBN 83-86139-28-5, OCLC 750945451.
  • Andrzej Czesław Nowak, Koło, Kłodawa, Uniejów, Dąbie, Przedecz oraz okolice – przewodnik turystyczny, Poznań: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej, 1987, ISBN 83-85034-05-6, OCLC 69476907.
  • L. Kajzer, S. Kołodziejski, J. Salm: Leksykon zamków w Polsce. Warszawa: Arkady, 2012, s. 108-109. ISBN 978-83-213-4158-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]