Zasłonak cynamonowożółty
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
zasłonak cynamonowożółty |
Nazwa systematyczna | |
Cortinarius cinnamomeoluteus P.D. Orton Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 217 (1960) |
Zasłonak cynamonowożółty (Cortinarius cinnamomeoluteus P.D. Orton) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Cortinarius cinnamomeolutescens Rob. Henry 1988
- Cortinarius cinnamomeolutescens Rob. Henry 1988, var. cinnamomeolutescens
- Dermocybe cinnamomeolutea (P.D. Orton) M.M. Moser 1967
- Dermocybe cinnamomeolutea (P.D. Orton) M.M. Moser 1967, var. cinnamomeolutea
- Dermocybe cinnamomeolutea var. porphyreovelata M.M. Moser 1973
- Dermocybe cinnamomeolutescens (Rob. Henry) M.M. Moser 1953
W dawniejszych ujęciach taksonomicznych Cortinarius cinnamomeoluteus zaliczany był w obrębie rodzaju Cortinarius do sekcji Dermocybe, do której należały zasłonaki zawierające odrębny barwnik, nie występujący u innych zasłonaków[3].
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1975 r[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Opisano jego występowanie na Alasce i w Europie. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, występuje nawet na Grenalndii i Islandii, a na północy sięga po 65,5 stopień szerokości geograficznej (na Półwyspie Skandynawskim)[5]. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. na terenie Polski podano kilkanaście jego stanowisk[4].
Rośnie na ziemi w lasach liściastych, mieszanych i iglastych, na wydmach i torfowiskach, zaroślach jałowcowych, na nieużytkach rolniczych. Owocniki wytwarza od września do listopada[4].
Znaczenie
[edytuj | edytuj kod]Grzyb mikoryzowy[4]. Nie są znane jego własności spożywcze, ale uznaje się go za grzyba trującego, większość zasłonaków bowiem zawiera trującą orellaninę[6]
Gatunki podobne
[edytuj | edytuj kod]- zasłonak cynamonowy (Cortinarius cinnamomeus). Ma blaszki o barwie od pomarańczowej do pomarańczowobrązowej, nigdy nie są żółte[6],
- zasłonak purpurowoblaszkowy (Cortinarius semisanguineus). Ma blaszki o barwie początkowo ciemnokrwistopurpurowej, potem cynamonowej od zarodników[6].
- zasłonak szafranowy (Cortinarius croceus)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2016-01-13]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-01-13]. (ang.).
- ↑ Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele: Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie. Warszawa: 2006. ISBN 978-1-40547-937-0.
- ↑ a b c d Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ a b c Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.