Zbigniew Staniewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Staniewicz
Ilustracja
Zbigniew Staniewicz w 1933 r.
Data i miejsce urodzenia

18 września 1906
Sankt Petersburg, Rosja

Data i miejsce śmierci

14 maja 1934
Warszawa

Zawód

aktor

Zbigniew Staniewicz (ur. 18 września 1906 w Sankt Petersburgu[1], zm. 14 maja 1934 w Warszawie) – polski aktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Gąsienica-Sieczka i Zbigniew Staniewicz na planie filmu "Zamarłe echo"
Grób Zbigniewa Staniewicza na cmentarzu Bródnowskim

Urodził się i przez całe dzieciństwo mieszkał w Rosji, do Polski przyjechał w 1920. Pracował na kolei, gdy mając dwadzieścia trzy lata wziął udział w konkursie na rolę męskiego amanta do filmu. Organizatorami były redakcja Wieczoru Warszawskiego i wytwórnia filmowa "Forbert-Film", a nagrodą była epizodyczna rola w filmie Mocny człowiek. Udział w kolejnych dwóch filmach sprawił, że stał się znany. Ponadto w 1933 Związek Artystów Dramatycznych zorganizował Bal Mody, na którym Zbigniew Staniewicz zdobył tytuł "arbitra elegantiarum". W tym samym roku debiutował na scenie Teatru 8:30 w sztuce "Kobieta, która wie czego chce". Rozpoczynającą się karierę przerwała jego nagła śmierć, został znaleziony z raną postrzałową klatki piersiowej.

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 47G, rząd 1, grób 7).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był Zygmunt Staniewicz (1864-1937), urzędnik a matką Maria z Sachsów (1874-1954)[2]. Jego stryjami byli Wiktor, Leon oraz Jerzy[2].

Dorobek filmowy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Staniewicz, piękny samotnik, [w:] „Kino. Tygodnik ilustrowany” 1933, nr 22 (28 V), s. 12.
  2. a b Zaniedbane i zniszczone groby gwiazd PRL i II RP. Niezapomniani [online], www.se.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik biograficzny teatru polskiego tom 1 (pod redakcją Zbigniewa Raszewskiego), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973 s. 674

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]