Zespół Antona
Zespół Antona, zespół Antona-Babińskiego (ang. Anton-Babinski syndrome, Anton's blindness) – rzadki zespół neurologiczny spotykany w uszkodzeniach płata potylicznego mózgu. Przy całkowitym zniszczeniu 17. pola Brodmanna występuje ślepota korowa, jeśli jednak zniszczone są dodatkowo pola 18. i 19., pacjent może zaprzeczać temu faktowi i utrzymywać, że cały czas widzi. Zespół opisali Gabriel Anton w 1899[1] i Józef Babiński w 1914[2][3][4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. Anton: Über die Selbstwahrnehmung der Herderkrankungen des Gehirns durch den Kranken bei Rindenblindheit und Rindentaubheit. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 32: 86-127 (1899)
- ↑ Babinski J. Contribution a l’étude des troubles mentaux dans l’hémiplégie organique (anosognosie). Revue Neurologique 27: 845-848 (1914)
- ↑ Babinski J. Anosognosie. Revue Neurologique 31: 365-367 (1918)
- ↑ Babinski J. Un nouveau cas d’anosognosie. Revue Neurologique 40: 638-640 (1924)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 472. ISBN 83-200-3244-X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Anton-Babinski syndrome w bazie Who Named It (ang.)
