Zespół Tietzego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół połączenia chrzęstno-kostnego [choroba Tietzego]
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

M94.0

Zespół Tietzego (ang. Tietze's syndrome) – rzadka i łagodna choroba dotykająca stawy mostkowo-żebrowe, mostkowo-obojczykowe lub połączenia części chrzęstnej i kostnej żeber (najczęściej zajęte są żebra II i III), w której występuje ich bolesne zapalenie[1][2]. Choroba występuje zwykle przed 40. rokiem życia i zwykle dotyczy tylko jednego stawu. Powoduje powstanie bólu na przedniej powierzchni klatki piersiowej i może promieniować do barku i ramion, dlatego może być pomylona ze stenokardią i sugerować zawał mięśnia sercowego. Ból w przebiegu zespołu Tietzego nasila się przy kichaniu, kaszlu i skrętnych ruchach tułowia.

Termin zapalenie chrząstek żebrowych (łac. costochondritis) jest niekiedy wymiennie stosowany z określeniem zespołu Tietzego lub do określenia stanu zapalnego chrząstek żebrowych bez ich obrzmienia. W sensie stricte medycznym, zapalenie chrząstek żebrowych przebiega z zajęciem wielu chrząstek, z przewagą zajęcia trzeciego, czwartego i piątego stawu żebrowo-chrząstkowego i występuje częściej u kobiet.

Leczenie polega na stosowaniu niesterydowych leków przeciwzapalnych w postaci doustnej lub miejscowego w formie maści.

Chorobę jako pierwszy opisał niemiecki chirurg Alexander Tietze w 1921[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rebecca Gologorsky, Benjamin Hornik, Jeffrey Velotta, Surgical Management of Medically Refractory Tietze Syndrome, „The Annals of Thoracic Surgery”, 104 (6), 2017, e443–e445, DOI10.1016/j.athoracsur.2017.07.035, ISSN 1552-6259, PMID29153814 [dostęp 2018-03-23].
  2. Tevfik Kaplan i inni, Painful Chest Wall Swellings: Tietze Syndrome or Chest Wall Tumor?, „The Thoracic and Cardiovascular Surgeon”, 64 (3), 2016, s. 239–244, DOI10.1055/s-0035-1545261, ISSN 1439-1902, PMID25742551 [dostęp 2018-03-23].
  3. Tietze A. Über eine eigenartige Häufung von Fällen mit Dystrophie der Rippenknorpel. Berliner klinische Wochenschrift, 1921, 58: 829-831.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika 2017. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2017, s. 13. ISBN 978-83-7430-517-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]