Przejdź do zawartości

Zielony Piarg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zielony Piarg wśród podpisanych obiektów
Zaśnieżony Szeroki Piarg po prawej stronie

Zielony Piarg (słow.  Zelené sučovisko[1]) – wielki stożek piargowy nad południowym brzegiem Morskiego Oka w Tatrach Polskich. Znajduje się poniżej Hińczowej Zatoki i jest jednym z kilku piargów u podnóży skał[2]. Piargi te, obejmowane wspólną nazwą Wielki Piarg mają wysokość do 200 m i utworzone są z materiału skalnego znoszonego żlebami ze szczytów grani głównej wznoszących się nad Morskim Okiem[3].

Zielony Piarg znajduje się pomiędzy Skalnistym Piargiem i Kosowinowym Piargiem. Ograniczony jest od góry przez Gruszkę i Półksiężyc, po bokach przez sąsiednie piargi[3]. Utworzony został, i nadal powiększa się z materiału znoszonego przez Cubryński Żleb. Duży obszar depresji, z której znoszony jest materiał skalny (między północną granią Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego i północną granią Cubryny) powoduje, że Zielony Piarg szybko się powiększa. Jego górna część cały czas jest żywa[3]. W obrębie piargu można zauważyć naturalną selekcję materiału skalnego. Największe skalne głazy znajdują się na dole, najdrobniejsze okruchy na szczycie stożka piargowego[4]. Stałe zacienienie i duże zsypy lawinowego śniegu powodują, że na piargu tym istnieje trwale utrzymujący się Hińczowy Śnieżnik[3].

Przez Zielony Piarg prowadzą taternickie ścieżki (dojścia do ścian wspinaczkowych)[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Podnóżem Zielonego Piargu prowadzi czerwony szlak turystyczny okrążający Morskie Oko.

szlak turystyczny czerwony dookoła Morskiego Oka. Czas przejścia 35 min[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-05-14].
  3. a b c d e Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 8. Cubryna, Poronin: Wyd. Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1
  4. Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. XIII, Latchorzew: Wydawnictwo „Trawers”, 2006, ISBN 83-915859-1-3
  5. Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa, Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06, ISBN 83-87873-26-8