Ziemia kujawska
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/AGAD_Papiez_Klemens_VI_w_sprawie_zwrotu_Polsce_ziemi_kujawskiej_i_dobrzynskiej_przez_zakon_krzyzacki.png/220px-AGAD_Papiez_Klemens_VI_w_sprawie_zwrotu_Polsce_ziemi_kujawskiej_i_dobrzynskiej_przez_zakon_krzyzacki.png)
Ziemia kujawska (łac. Terra Cuiaviensis) – polska jednostka terytorialna w średniowieczu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1138 r. ziemia kujawska wraz z Mazowszem stały się dzielnicą Bolesława IV Kędzierzawego. Po nim ziemię tę posiadał jego syn Konrad I mazowiecki, który z kolei w 1236 r. nadał ją Kazimierzowi I kujawskiemu[1].
Ziemia kujawska w okresie rozbicia dzielnicowego ulegała podziałom między książętami, przez co obszar ten w XIV wieku podzielono na dwa województwa: brzeskokujawskie i inowrocławskie (początkowo zwane gniewkowskim)[1][2].
Herb[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Województwo Brzesko-kujawskie. W: Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1903.
- ↑ Województwo Inowłocławskie z ziemią Dobrzyńską. W: Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1903.