Zrostniczek zielony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zrostniczek zielony
Ilustracja
a. pokrój, b. liść, c. puszka, d. puszka po odpadnięciu wieczka
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Podklasa

Bryidae

Nadrząd

Bryanae

Rząd

szurpkowce

Rodzina

szurpkowate

Rodzaj

zrostniczek

Gatunek

zrostniczek zielony

Nazwa systematyczna
Zygodon viridissimus (Dicks.) Brid
Bryol. Univ. 1: 592. 1826.

Zrostniczek zielony (Zygodon viridissimus (Dicks.) Brid.) – gatunek mchu należący do rodziny szurpkowatych (Orthotrichaceae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Występuje na niżu i w niższych partiach gór. W Polsce stwierdzany na Górnym Śląsku, w ziemi lubuskiej, na Pomorzu i w Tatrach. Gatunek rzadki.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Darnie zbite, niskie. Młode darnie żywozielone, starsze żółtozielone. Łodygi o wys. 1–2 cm, w dole okryte brunatnymi chwytnikami. Liście lancetowate, całobrzegie, o dług. 1–2 mm, szer. 0,2 mm, w stanie suchym lekko kędzierzawe. W kątach liści liczne, elipsoidalne, brązowe rozmnóżki. Sporogony w Polsce tworzone są rzadko. Seta żółtawa, o dług. ok. 0,5 cm. Puszka podłużnie owalna, z 8 bruzdami, bez perystomu.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Żyje na korze drzew liściastych (dąb, buk, brzoza, wiąz, topola czarna), rzadko na kamieniach.

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. II. Warszawa: PWN, 1961, s. 18–19.
  • Bruno P Kremer, Hermann Muhle, Janina Zielińska: Porosty, mchy, paprotniki. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 186. ISBN 83-7227-061-9.