Związek Młodej Polski Ludowej
| Lider | |
|---|---|
| Data założenia |
1906 |
| Data rozwiązania |
1908 |
Związek Młodej Polski Ludowej (zwany także ruchem siewbiarskim) – nielegalna organizacja chłopska działająca w Królestwie Polskim w latach 1906–1908[1].
Wyodrębnił się 27 czerwca 1906 z endeckiego Towarzystwa Oświaty Narodowej, na znak protestu przeciwko polityce Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego podczas rewolucji 1905–1907[2]. Program ZMPL, opracowany przez Antoniego Wysłoucha (brata Bolesława Wysłoucha) i Jana Adamowicza-Pilińskiego, wysuwał postulaty szerokich reform demokratycznych. Związek prowadził głównie działalność o charakterze społeczno-ekonomicznym i kulturalno-oświatowym za pośrednictwem powołanych w tym celu legalnych placówek: Towarzystwa Kółek Rolniczych im. Stanisława Staszica, Uniwersytetu Ludowego, Towarzystwa Wydawniczego i tygodnika „Siewba”. Pismo to wychodziło od 3 listopada 1906 i rozprzestrzeniało swoje wpływy z powiatu radzymińskiego na inne tereny Królestwa Polskiego. Do komitetu redakcyjnego pisma wchodzili chłopi, m.in. Jan Kielak (redaktor), Józef Sadowski, Józef Wasilewski, Paweł Wasilewski oraz współpracujący z nimi inteligenci: Tadeusz Gałecki i Jan Adamowicz-Piliński (sekretarz redakcji). Wraz z zamknięciem pisma przez władze rosyjskie w maju 1908 zanikła działalność ZMPL, a jego działacze potocznie nazywani siewbiarzami skupili się wokół „Zarania”[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Związek Młodej Polski Ludowej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-05-21].
- ↑ Krótki zarys historii ruchu ludowego, pod red. Józefa Fajkowskiego, Warszawa 1971, s. 32
- ↑ Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 397
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krótki zarys historii ruchu ludowego, pod red. Józefa Fajkowskiego, Warszawa 1971
- Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 397
- „Siewba” 1906–1908, red. Janusz Gmitruk, Robert Szydlik, Warszawa 2010, ss. 169