Zygmunt Brudziński
Ten artykuł od 2010-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka, |
Odznaczenia | |
Zygmunt Brudziński ps. „Prawdzic”.(ur. 5 stycznia 1905 w Szymanowie[1], zm. wrzesień 1959 w Stroniu Śląskim) – porucznik Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i III powstania śląskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Józefa Brudzińskiego. W roku 1923 zdał maturę we Lwowie[1]. W latach 1930–1932 przebywał w Angoli, gdzie posiadał plantację kawy[1]. Po powrocie do Polski prowadził dział gospodarczy i rolny w Radzie Organizacji Polskich za Granicą[1]. W latach 1933–1934 był przewodniczącym Sekcji Afrykańskiej LMiK[1]. Był plantatorem w Liberii[1]. Później powrócił do kraju. Był współwłaścicielem firmy „Batoli”[1]. Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. Jako członek Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim na Żoliborzu. Odznaczony Śląskim Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- Członkowie Ligi Morskiej i Kolonialnej (1930–1939)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Śląskim Krzyżem Powstańczym
- Powstańcy warszawscy
- Uczestnicy III powstania śląskiego
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Żołnierze Armii Krajowej
- Urodzeni w 1905
- Zmarli w 1959