Zygmunt Piłsudski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zygmunt Piłsudski, także jako Sigismund Iwanowicz Piłsudskij[1] (XIX wiek) – rosyjski generał-policmajster, policmajster warszawski w latach 1861–1862. W kwietniu 1863 r. objął stanowisko w żandarmerii, gdzie kierował zarządem żandarmerii w guberni[2]. Był dalekim krewnym Józefa Wincentego Piłsudskiego, na którego prośbę starał się o złagodzenie wyroku dla jego syna Bronisława, skazanego za przygotowywanie zamachu na cara Aleksandra III[3]

Przejawiał serwilizm i gorliwość w zwalczaniu przejawów polskiego patriotyzmu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 600.
  2. Wiech S., Społeczeństwo Królestwa Polskiego w oczach carskiej policji politycznej. 1966 – 1896, Kielce 2002, s. 370.
  3. Kuczyński Antoni Bronisław Piłsudski (1866-1918) zesłaniec i badacz kultury ludów Dalekiego Wschodu, Świat Polonii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]