Czasownik nieprzechodni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czasownik nieprzechodniczasownik, który nie może mieć dopełnienia bliższego, i w związku z tym nie tworzy strony biernej. Czasowniki nieprzechodnie wyrażają stan (inakuzatywne), np. stać, iść[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Milewski 1967 ↓, s. 98-99.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.