Batrachomimus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batrachomimus
Montefeltro et al., 2013
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

krokodylomorfy

(bez rangi) Mesoeucrocodylia
(bez rangi) Neosuchia
Rodzina

Paralligatoridae

Rodzaj

Batrachomimus

Gatunki
  • B. pastosbonensis Montefeltro et al., 2013

Batrachomimusrodzaj krokodylomorfa należący do grupy Paralligatoridae. Żył w późnej jurze na terenach dzisiejszej Brazylii. Został opisany w 2013 roku przez Felipe Montefeltro i współpracowników na podstawie niekompletnego szkieletu (LPRP/USP-0617) obejmującego większą część czaszki i żuchwy oraz pojedyncze osteodermy i kości kończyn. Został odkryty w datowanych na oksford lub kimeryd piaskowcach formacji Pastos Bons w stanie Maranhão[1].

Batrachomimus osiągał niewielkie rozmiary – prawdopodobnie mierzył około 1 m długości, z czego 20 cm przypadało na czaszkę. Była ona bardzo niska i miała długi pysk, stanowiący ponad 60% jej całkowitej długości. Proporcje czaszki, którymi przypominał krokodyle z grupy Crocodyloidea, oraz smukłe, stożkowate zęby sugerują, że Batrachomimus był zwierzęciem ziemnowodnym żywiącym się rybami. Jego pancerz tworzyły dwa rzędy przykręgowych osteoderm[1].

Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Montefeltro i in. Batrachomimus jest przedstawicielem kladu Neosuchia. Jego najbliższymi krewnymi są rodzaje Shamosuchus i Rugosuchus, wraz z którymi tworzy grupę Paralligatoridae, siostrzaną dla kladu Eusuchia, obejmującego m.in. współczesne krokodyle. Batrachomimus to najstarszy znany przedstawiciel kladu Paralligatoridae + Eusuchia, o co najmniej 30 mln lat starszy od pozostałych znanych jego przedstawicieli[1].

Nazwa rodzajowa Batrachomimus („naśladowca płazów”) pochodzi od faktu, że holotyp początkowo uznano za należący do permskiego płaza z grupy temnospondyli, oraz zastąpienia płazów przez krokodyle w ich ziemnowodnych siedliskach. Epitet gatunkowy gatunku typowego, patosbonensis, odnosi się do miejsca znalezienia holotypu – warstw formacji Pastos Bons[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Felipe C. Montefeltro, Hans C. E. Larsson, Marco A. G. de França, Max C. Langer. A new neosuchian with Asian affinities from the Jurassic of northeastern Brazil. „Naturwissenschaften”. 100 (9), s. 835–841, 2013. DOI: 10.1007/s00114-013-1083-9. (ang.).