Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kaniem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kanie

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

brak współrzędnych
Nagrobki rodziny ostatniego proboszcza prawosławnego w Kaniem: Platona Wereszki (zm. 1919), jego żony Ludwiki (zm. 1880) i syna Kłyma (zm. 1909) na miejscowym cmentarzu

Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawłaprawosławna, następnie unicka i ponownie prawosławna cerkiew w Kaniem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Prawosławna cerkiew pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła w Kaniem wzmiankowana jest w 1531[1]. W 1647 we wsi erygowano w jej miejsce parafię unicką[1].

Parafia w Kaniem ponownie została włączona do Cerkwi prawosławnej wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej. Miejscowy proboszcz, Platon Wereszko, zaakceptował narzuconą odgórnie konwersję. W końcu XIX w. cerkiew w Kaniem stała się znaczącym prawosławnym ośrodkiem pielgrzymkowym, gdyż znajdującą się w niej Kańską Ikonę Matki Bożej czczono jako cudotwórczą[2]. Oryginalny obraz został w 1915 zabrany przez udającego się na bieżeństwo duchownego prawosławnego i tam zaginął[2]. Platon Wereszko powrócił z bieżeństwa, jednak świątynia prawosławna w Kaniem nie została ponownie otwarta[2].

W latach 1937–1938 na miejscu cerkwi w Kaniem zbudowano rzymskokatolicki kościół świętych Piotra i Pawła[1]. Znajduje się w nim kopia czczonej dawniej we wsi ikony[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Historia
  2. a b c d G. J. Pelica, Ślady wyrwane z zapomnienia, Przegląd Prawosławny, nr 10 (244), październik 2005.