Eufrozyna (Michniewicz)
Eugenia Michniewicz | |
Ihumenia | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1873 |
Data i miejsce śmierci |
1956 |
Miejsce pochówku | |
Przełożona monasteru Świętych Marty i Marii na Grabarce | |
Okres sprawowania |
1949–1954 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
przed 1949 |
Eufrozyna, imię świeckie Eugenia Michniewicz (ur. 1873 w Petersburgu, zm. 1956 na Górze Grabarce) – polska mniszka prawosławna, przełożona monasteru Świętych Marty i Marii na Grabarce w latach 1949–1954.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z Petersburga, przed wstąpieniem do monasteru była żoną naczelnika kolei, miała jednego syna. W Warszawie (jako repatriantka) osiedliła się po rewolucji październikowej[1]. W klasztorze na Świętej Górze Grabarce osiadła w pierwszych latach po jego utworzeniu[2]. W 1949, po śmierci schiiuhumenii Marii, została wyznaczona na nową przełożoną. Doprowadziła do końca prace budowlane i remontowe zainicjowane przez poprzedniczkę, ufundowała utensylia cerkiewne ze złotych przedmiotów, które przed wstąpieniem do monasteru były jej własnością. Kierowała także budową nowej klasztornej cerkwi[3].
Nie będąc w stanie zapewnić mniszkom duchowego kierownictwa i widząc niezadowolenie z powodu sposobu kierowania przez siebie wspólnotą, w 1954 dobrowolnie odeszła z funkcji, co potwierdził dekretem metropolita warszawski i całej Polski Makary w 1954[4]. Pozostała w klasztorze i tam zmarła dwa lata później[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grabarka. Monaster na Świętej Górze 1947–2007, Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego, Białystok 2007, s.121
- ↑ Grabarka. Monaster na Świętej Górze 1947–2007, Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego, Białystok 2007, s.23.
- ↑ Grabarka. Monaster na Świętej Górze 1947–2007, Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego, Białystok 2007, ss.26–28
- ↑ Grabarka. Monaster na Świętej Górze 1947–2007, Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego, Białystok 2007, s.121 i 31.