Przejdź do zawartości

Radło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orka z użyciem radła w starożytnym Egipcie
Schemat konstrukcji radła

Radłonarzędzie rolnicze wynalezione ok. 4000 r. p.n.e. w epoce neolitu, (według innego źródła 5500 lat p.n.e. w Mezopotamii)[1] służące do spulchniania gleby bez jej odwracania. Pierwotne radło było wykonane z drewna i składało się z symetrycznej radlicy (elementu pracującego w glebie) i grzędzieli (elementu do zaprzęgania zwierząt)[1]. W późniejszym okresie radlica była wykonywana z żelaza. Radło mogło być ciągnięte przez człowieka lub zwierzęta pociągowe – woły i, później, konie (świadczą o tym różne rozmiary radeł odnalezionych w osadzie w Biskupinie). Na ziemiach polskich radło było stosowane do końca XII w., kiedy zostało wyparte przez sochę, która została z kolei wyparta przez pług[1].

W późniejszym okresie radło było stosowane jako narzędzie pielęgnacji gleby; do spulchniania, niszczenia chwastów, obsypywania roślin[2].

W heraldyce

[edytuj | edytuj kod]

Element radła w heraldyce:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Maciej Baczak, Sławomir Łotysz, Dariusz Machla: 1000 wynalazków, czyli historia ludzkiej pomysłowości. Bielsko Biała: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 28, ISBN 978-83-8172-554-5
  2. Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak). T. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1981, s.13, ISBN 83-01-00284-0

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]