Wiwat

Wiwat – polski taniec ludowy z Wielkopolski, w żywym tempie, dwu- lub trójmiarowy^[1].

Cechy[edytuj | edytuj kod]

tempo żywe (130-160 MM)
rytmika regularna, ósemkowo-ćwierćnutowa, charakterystyczne zwroty kadencyjne: anapest ||— oraz ||||— — , w wiwatach nieparzystych ||||—
budowa formy: regularna (4+4), częste powtórki poprzednika i następnika. W wiwatach nieparzystych czasami budowa nieregularna, improwizowana, powtarzane niektóre motywy, wstawianie "oj dana".
melodyka oscylująca, żywość przebiegu, nieregularne akcenty. Melodyka koresponduje z technicznymi możliwościami palcowania na dudach.
skala:
- w zachodniej części Wielkopolski, w Regionie Kozła (Zbąszyń): b-es2 i duże skoki interwałowe;
- w części wschodniej - d1 - e2 (zależne od dud);
- region szamotulski - skala rozbudowana (brak dud).
krok zasadniczy: w pierwszej części przestępowanie z nogi na nogę w miejscu a następnie w drugiej części szybkie wirowanie o 180st. Tańczono zbiorowo w parach po kole.

Jolanta Woźniak: Polski Folklor Muzyczny. Gdańsk: AM Gdańsk, 1995.
Wielkopolskie Wiwaty. W: M. i J. Sobiescy: Polska muzyka ludowa i jej problemy.. Kraków: PWM, 1973, s. 219.
Jadwiga Sobieska: Ze studiów nad folklorem muzycznym Wielkopolski. Kraków: PWM, 1971.