Taniec ludowy
 |
Ten artykuł należy dopracować |
.jpg)
Taniec ludowy jest wytworem kultury ludowej danego kraju. Stał się określeniem dotyczącym nie tylko samego sposobu poruszania się, ale również tradycyjnej muzyki, a dokładnie utworów komponowanych specjalnie z myślą o konkretnym rodzaju tańca. Wiążą się z tym także obyczaje poszczególnych regionów obejmujące między innymi barwne stroje, przeznaczone między innymi do tańca oraz ludowe pieśni powiązane z licznymi ceremoniałami jak też regionalne instrumenty. Każdy taniec ludowy zaliczany jest do dziedzictwa kulturowego danego kraju[1].
Tańce ludowe można podzielić na trzy kategorie[2]:
- tańce powszechne: ogólnie znane, tańczone przy wielu okazjach.
- tańce-zabawy: zazwyczaj wykonywane bez muzycznego akompaniamentu, towarzyszy im śpiew.
- tańce obrzędowe: stanowiące istotny element obrzędowy.
Tańce ludowe różnych krajów[edytuj | edytuj kod]
EUROPA[edytuj | edytuj kod]
- polskie: cenar, chmielowy, chodzony, drabant[2], dzëk, goniony, taniec podhalański, kaczok, kołomajka, krakowiak, krzesany, kujawiak, lasowiak, mazur, mazurek, oberek, olender, polka[2], polka trzęsiona[2], polonez, szot, trojak, zbójnicki, kosyder, ryz dwa (taniec kaszubski), korkowy, korowód, siustany, świniorz
- angielskie: morris, country-dance
- białoruskie: lawonicha
- bułgarskie: swisztowsko horo
- chorwackie: linđo, kolo
- czeskie: polka, furiant, manczestr, pilky, rejdovak
- francuskie rigaudon, mazurka, scottish, kankan, an-dro, hanter-dro, cercle circassien, chapelloise, sept sauts, plinn, avant-deux, bourrée, rondo, branle, gawot
- greckie: sirtós, sirtaki, zorba
- hiszpańskie: bolero, jota, kaczucza, seguidilla
- irlandzkie: céilí, jig, slip jig, reel, hornpipe, set dance, step irlandzki
- kaukaskie: lezginka
- litewskie: suktinis
- norweskie: gammal reilender
- rosyjskie: kamarinskaja, trepak, kalinka
- rumuńskie: alunelul, kolo walaskie, manele
- słowackie: hajduk, odzemek
- serbskie: kolo
- ukraińskie: arkan, hopak, kołomyja, reszeto, trepak, kowali, kozak
- węgierskie: czardasz, leany korikazo, hajduk
- włoskie: tarantela, saltarello
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tańce ludowe polskie i zagraniczne [online] [dostęp 2022-06-06] (pol.).
- ↑ a b c d DIALEKTOLOGIA POLSKA [online], www.dialektologia.uw.edu.pl [dostęp 2022-06-06].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Raport o tańcu ludowym i tanecznym ruchu folklorystycznymw Polsce. kongrestanca.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-02)]. — 2011
- Historia badań nad tańcem ludowym w Polsce. cyfrowaetnografia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-08)]. - Roderyk Lange