Étienne-Ignace-Laurent de Pons

Étienne-Ignace-Laurent de Pons
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1735 ; Gaas, Francja
Data śmierci	na pocz. XIX w.
	Rezydent i Konsul Francji w Gdańsku
Okres	od 1774; do 1793
Poprzednik	Brunatti
Następca	d’Oraison

Étienne-Ignace-Laurent de Pons (ur. 10 sierpnia^[1]^[2] 1735 w okolicach Gaas we Francji, zm. na pocz. XIX wieku) – dyplomata i urzędnik konsularny francuski, ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku.

Życiorys

Syn Adriena du Pons. We francuskiej służbie zagranicznej od 1762, m.in. pełniąc funkcję zastępcy szefa odpowiedzialnego za stosunki z Włochami, Holandią i częścią Północy. W randze komisarza królewskiego uczestniczył w powitaniu w Beauvoisins przyszłej Marii Józefiny Sabaudzkiej (1971). W latach 1774–1793 pełnił funkcję rezydenta nominowanego przez ówczesny Departament Spraw Zagranicznych (Département des Affaires étrangères) i konsula nominowanego przez Departament Morski (Département de la Marine) w Gdańsku. Dwukrotnie opuszczał Gdańsk celem kuracji uzdrowiskowych we Francji (1778-1780 i 1786-1790), zastępowany w pełnieniu funkcji przez sekretarza Brunattiego. Odbył też podróż studyjną na Litwę, Wołyń i Ukrainę. Po zaanektowaniu miasta w 1793 przez Prusy i wezwania do powrotu przez francuski Komitet Ocalenia Publicznego (Comité de Salut Public), po różnych perypetiach natury formalnej, m.in. krótkim areszcie domowym z rozkazu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II, i zdrowotnej, w 1796 powrócił do Francji. Przygotowywano objęcie przez niego urzędu ministra Francji w Kolonii, lecz pomimo z jego strony zabiegów oraz z uwagi na pogarszająca się sytuację międzynarodową, nie przydzielono mu tej ani żadnej innej funkcji publicznej^[3].

Zobacz też

Bibliografia

Jean-Paul Garnier: La Tragédie de Dantzig, Nouvelle Revue Critique Paris 1935
Edmund Cieślak: De Pons - ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku, Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 51/1-3, Wrocław 1996, s. 236-242
Anne Mézin: Les consuls de France au Siècle des Lumières (1715–1792), Ministère des Affaires étrangères Paris 1998, s. 975, ISBN 2-11-089158-0

Przypisy

↑ Anne Mézin: Les consuls de France au Siècle des Lumières (1715–1792), Ministère des Affaires étrangères Paris 1998, s. 975, ISBN 2-11-089158-0
↑ lub listopada według Edmund Cieślak: De Pons - ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku, Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 51/1-3, Wrocław 1996, s. 236-242
↑ Jean-Paul Garnier: La Tragédie de Dantzig, Nouvelle Revue Critique Paris 1935, s. 113

[1] Anne Mézin: Les consuls de France au Siècle des Lumières (1715–1792), Ministère des Affaires étrangères Paris 1998, s. 975, ISBN 2-11-089158-0

[2] ub listopada według Edmund Cieślak: De Pons - ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku, Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 51/1-3, Wrocław 1996, s. 236-242

[3] Jean-Paul Garnier: La Tragédie de Dantzig, Nouvelle Revue Critique Paris 1935, s. 113

[1]

[2]

[3]