Przejdź do zawartości

Étienne Bacrot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Étienne Bacrot
Ilustracja
Étienne Bacrot, Warszawa 2013
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1983
Lille

Obywatelstwo

Francja

Tytuł szachowy

arcymistrz (1997)

Ranking FIDE

2641 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

4[1]

Étienne Bacrot (ur. 22 stycznia 1983 w Lille) – francuski szachista, jeden z najmłodszych arcymistrzów w historii szachów (tytuł ten zdobył w marcu 1997 r., w wieku 14 lat i 2 miesięcy).

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Bacrot rozpoczął grę w szachy w wieku 4 lat. Pierwsze sukcesy odniósł w dziesiątym roku życia, zostając mistrzem świata juniorów do 10 lat. W swojej kolekcji posiada również tytuł mistrza świata juniorów do 12 lat. Niespodziankę sprawił kwalifikując się do międzynarodowego Grand Prix w Paryżu w roku 1995. Na imprezie tej pokonał Anatolija Karpowa.

W roku 1997 wygrał silny turniej w Enghien-les-Bains (przed Wiktorem Korcznojem), natomiast w roku 1999 zwyciężył w Lozannie w turnieju młodych mistrzów, w finale pokonując Rusłana Ponomariowa. W roku 2005 okazał się najlepszy w turnieju elity w miejscowości Pojkowskij[2]. W tym samym roku zajął III miejsce w Pucharze Świata w Chanty-Mansijsku (po zwycięstwie nad Aleksandrem Griszczukiem)[3]. W 2007 wystąpił w rozegranych w Eliście meczach pretendentów[4], ale w I rundzie przegrał z Gatą Kamskim i nie wywalczył awansu do turnieju o mistrzostwo świata w Meksyku. W lutym 2009 r. zwyciężył (wspólnie z Ołeksandrem Moisejenką) w silnie obsadzonym turnieju Aerofłot Open w Moskwie[5]. W 2011. zwyciężył (wspólnie z Siergiejem Kariakinem) w turnieju Pojkowskij.

W latach 1999–2003 pięciokrotnie wygrywał finały indywidualnych mistrzostw Francji, szósty tytuł zdobywając w 2008 roku[6].

Wielokrotny reprezentant Francji w rozgrywkach drużynowych, m.in.:

W lipcu 2004 roku został pierwszym francuskim szachistą, który przekroczył poziom 2700 punktów rankingowych. Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze (stan na wrzesień 2017) uzyskał 1 listopada 2013 r., z wynikiem 2749 punktów zajmował wówczas 15. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród francuskich szachistów[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]