Ołeksandr Moisejenko
| Ołeksandr Moisejenko | |
 Ołeksandr Moisejenko, Warszawa 2013 |
|
| Państwo |  Ukraina |
| Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1980 Siewieromorsk |
| Tytuł szachowy | arcymistrz (2000) |
| Ranking FIDE | 2707 (01.08.2014) |
| Miejsce w kraju | 5 |
| FIDE Top 100 | 43 |
Ołeksandr Moisejenko, ukr. Олександр Моісеєнко (ur. 17 maja 1980 w Siewieromorsku) – ukraiński szachista, arcymistrz od 2000 roku.
Spis treści
Kariera szachowa[edytuj]
W roku 1999 podzielił I m. w rozegranych w Ałuszcie mistrzostwach Ukrainy[1]. W 2002 zwyciężył (wspólnie z Władimirem Małaniukiem) w Archangielsku, natomiast w 2003 triumfował w Toronto i Ontario (turniej 40th Canadian Open) oraz podzielił I m. (wspólnie z m.in. Liviu-Dieterem Nisipeanu, Wadimem Miłowem i Bartoszem Soćko) w otwartym turnieju w Santo Domingo. W 2004 podzielił I m. (wspólnie z Wadimem Miłowem, Jewgienijem Aleksiejewem i Pawło Eljanowem) w kolejnym turnieju open w Genewie, zwyciężył w Guelph i Lindsborgu (wspólnie z Ildarem Ibragimowem), zdobył brązowy medal na mistrzostwach Ukrainy w Charkowie[2] oraz awansował do III rundy mistrzostw świata systemem pucharowym rozegranych w Trypolisie (w której przegrał z Władimirem Akopianem)[3]. W 2005 wystąpił w Pucharze Świata w Chanty-Mansyjsku, odpadając w II rundzie po porażce z Loekiem van Wely[4]. W 2006 odniósł duży sukces, samodzielnie zwyciężając w jednym z najbardziej znanych otwartych turniejów na świecie w Cappelle-la-Grande. Podzielił również I m. (wspólnie z Emilem Sutowskim i Jewgienijem Tomaszewskim) w kołowym turnieju w Saratowie. W 2007 r. zwyciężył (przed m.in. Magnusem Carlsenem) w turnieju Arctic Chess Challenge w Tromsø, natomiast w 2008 r. podzielił I m. w Filadelfii (2008, World Open, wspólnie z Jewgienijem Najerem, Parimarjanem Negi i Ľubomírem Ftáčnikiem)[5] i Montrealu (wspólnie z Eduardasem Rozentalisem, Matthieu Cornette i Wiktorem Michalewskim) oraz zwyciężył w memoriale Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju. W lutym 2009 r. zwyciężył (wspólnie z Étienne Bacrotem) w silnie obsadzonym turnieju Aerofłot Open w Moskwie[6]. W 2013 r. zdobył w Legnicy tytuł indywidualnego mistrza Europy[7]. W 2014 r. podzielił I m. (wspólnie z Maksimem Matłakowem, Mateuszem Bartlem i Michałem Krasenkowem) w turnieju Moscow Open w Moskwie[8].
Wielokrotnie reprezentował Ukrainę w turniejach drużynowych, m.in.:
- sześciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2002, 2004, 2006, 2010, 2012, 2014); czterokrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie złoty (2004, 2010) i brązowy (2012) oraz indywidualnie – srebrny (2014 – na V szachownicy)[9],
- trzykrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2005, 2011, 2013); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie brązowy (2011, 2013) oraz indywidualnie – złoty (2011 – na IV szachownicy)[10],
- pięciokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2003, 2005, 2007, 2011, 2013); dwukrotny medalista: indywidualnie – srebrny (2013 – na IV szachownicy) i brązowy (2005 – na III szachownicy)[11].
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 września 2011 r., z wynikiem 2726 punktów zajmował wówczas 22. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 3. miejsce wśród ukraińskich szachistów[12].
Przypisy
- ↑ Ukrainian Chess Championship
- ↑ 73rd Ukrainian Chess Championship 2004
- ↑ 2004 FIDE Knockout Matches
- ↑ 2005 World Cup
- ↑ World Open 2008
- ↑ Etienne Bacrot wins Aeroflot Open 2009. [dostęp 2009-02-27].
- ↑ ME w szachach: Ukrainiec Mojsiejenko złotym medalistą
- ↑ Moscow-Open 2014 A
- ↑ OlimpBase
- ↑ OlimpBase
- ↑ OlimpBase
- ↑ Top lists records: Moiseenko, Alexander
Bibliografia[edytuj]
- ChessBase Megabase 2008
- Individual Calculations: Moiseenko, Alexander (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Ołeksandr Moisejenko – wybrane partie szachowe (ang.)
- Ołeksandr Moisejenko – karta na stronie FIDE (ang.)
- Alexander Moiseenko – the secret of success (ang.)
| Poprzedni Dmitrij Jakowienko |
Mistrz Europy w szachach 2013 |
Następny Aleksander Motylew |
