Łagiewka sterczowa

Łagiewka sterczowa (łac. utriculus prostaticus) – ślepy, leżący w obrębie gruczołu krokowego^[1] pośrodkowo położony mały uchyłek uchodzący do części sterczowej cewki moczowej, należący do pozostałości embrionalnych. Stanowi odpowiednik rozwojowy kobiecej pochwy i bywa określany jako pochwa męska (vagina masculina). Pochodzi z dolnych, połączonych ze sobą części przewodów przyśródnerczowych^[2].

Nabłonek wyścielający łagiewkę przypomina nabłonek prostaty, a błona śluzowa jest mocno pofałdowana^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Kazimierz Ostrowski, Wojciech Bem: Histologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 739. ISBN 83-200-1869-2.
↑ Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom II, Trzewia. Wyd. VIII. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-2290-8.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[histologia-1] Kazimierz Ostrowski, Wojciech Bem: Histologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 739. ISBN 83-200-1869-2.

[2] Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom II, Trzewia. Wyd. VIII. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-2290-8.

[1]

[2]