Łysienie pospolite

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Łysienie pospolite – stan chorobowy objawiający się wypadaniem włosów, uzależniony od wieku chorego. Łysienie pospolite dotyka wyłącznie mężczyzn. Zwykle początek choroby ma miejsce około czterdziestego roku życia.

Przyczyny choroby[edytuj | edytuj kod]

Za przyczynę łysienia pospolitego podaje się wiek osób dotkniętych stanem chorobowym. Z reguły choroba zaczyna rozwijać się około czterdziestego roku życia, chociaż podany wiek nie jest regułą. W wybranych przypadkach na dolegliwość łysienia pospolitego mogą cierpieć nawet trzydziestoletni mężczyźni. Istnieją przypuszczenia, że na ten rodzaj łysienia może mieć wpływ podłoże genetyczne.

Przebieg choroby[edytuj | edytuj kod]

Około czterdziestego roku życia włosy wybranej grupy mężczyzn zaczynają w naturalny sposób wypadać. Na ich miejscu nie pojawiają się już jednak nowe włosy, jak to dzieje się w przypadku osób zdrowych. Ponieważ mieszki włosowe nie są w stanie produkować nowych włosów, dochodzi do zaburzeń prawidłowej funkcji procesu. W tym czasie zdrowe do tej pory włosy, z fazy anagenowej przechodzą w fazę telogenową. Nie są one już w stanie funkcjonować w sposób należyty, wskutek czego zaczynają wypadać.

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Łysienie pospolite uznawane jest za proces naturalny, uzależniony od wieku. Jest to najczęstszy rodzaj łysienia, który niejednokrotnie może prowadzić do całkowitej utraty włosów. Nie zostały jednoznacznie wskazane środki farmakologiczne mogące w pełni przyczynić się do zahamowania procesu. Komfort życia skutecznie poprawiają peruki. Dzięki nowoczesnym technikom produkcji, peruki z włosów naturalnych lub włosów syntetycznych prezentują się bardzo naturalnie i są trudne do odróżnienia od naturalnych pasm.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]