Morris Simmonds: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:47, 4 cze 2015

Morris Simmonds (ur. 14 stycznia 1855 na St. Thomas, zm. 4 września 1925 w Hamburgu) – niemiecki lekarz, patolog.

Urodził się na należącej wówczas do Danii wyspie Saint Thomas, w 1861 roku razem z rodziną przeniósł się do Hamburga. Uczęszczał do humanistycznego gimnazjum Johanneum w Hamburgu. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Tybindze, w Lipsku, Monachium i Kilonii. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1879 roku w Kilonii. Od 1879 do 1880 był asystentem w Instytucie Patologicznym Uniwersytetu w Kilonii, od 1880 do 1882 asystentem w klinice chirurgicznej tej uczelni, a od 1882 do 1884 pracował jako asystent w Szpitalu Ogólnym w Hamburgu. Przez kolejne lata był wolnopraktykującym lekarzem w Hamburgu.

W 1889 roku został prosektorem w Instytucie Patologicznym Szpitala Świętego Jerzego. W 1909 roku został profesorem na Uniwersytecie w Hamburgu.

Przeprowadzał badania nad patologią gruczołów wewnętrznych, narządów płciowych, chorobami zakaźnymi. Łącznie opublikował 121 prac naukowych. Jako pierwszy w 1914 roku opisał charłactwo przysadkowe, znane również jako choroba Glińskiego-Simmondsa.

Bibliografia

Bettendorf G. „Simmonds, Morris.” W: Bettendorf G. Zur Geschichte der Endokrinologie und Reproduktionsmedizin. Springer Berlin Heidelberg, 1995. ss. 525-526. Szablon:Doi

Linki zewnętrzne

Morris Simmonds w bazie Who Named It (ang.)

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Morris Simmonds''' (ur. 14 stycznia 1855 na [[Saint Thomas (wyspa)|St. Thomas]], zm. 4 września 1925 w [[Hamburg]]u) – niemiecki lekarz, patolog. Od 1889 roku był kierownikiem szpitala Świętego Jerzego. W 1909 roku został profesorem na uniwersytecie w [[Hamburg]]u. Przeprowadzał badania nad patologią gruczołów wewnętrznych, a także narządów płciowych. Jako pierwszy w 1914 roku opisał charłactwo przysadkowe, znane również jako [[choroba Glińskiego-Simmondsa]].
+'''Morris Simmonds''' (ur. [[14 stycznia]] [[1855]] na [[Saint Thomas (wyspa)|St. Thomas]], zm. [[4 września]] [[1925]] w [[Hamburg]]u) – [[Niemcy|niemiecki]] lekarz, patolog.
+Urodził się na należącej wówczas do Danii wyspie Saint Thomas, w 1861 roku razem z rodziną przeniósł się do Hamburga. Uczęszczał do humanistycznego gimnazjum Johanneum w Hamburgu. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Tybindze, w Lipsku, Monachium i Kilonii. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1879 roku w Kilonii. Od 1879 do 1880 był asystentem w Instytucie Patologicznym Uniwersytetu w Kilonii, od 1880 do 1882 asystentem w klinice chirurgicznej tej uczelni, a od 1882 do 1884 pracował jako asystent w Szpitalu Ogólnym w Hamburgu. Przez kolejne lata był wolnopraktykującym lekarzem w Hamburgu.
+W 1889 roku został prosektorem w Instytucie Patologicznym Szpitala Świętego Jerzego. W 1909 roku został profesorem na [[Uniwersytet w Hamburgu|Uniwersytecie w Hamburgu]].
+Przeprowadzał badania nad patologią gruczołów wewnętrznych, narządów płciowych, chorobami zakaźnymi. Łącznie opublikował 121 prac naukowych. Jako pierwszy w 1914 roku opisał charłactwo przysadkowe, znane również jako [[choroba Glińskiego-Simmondsa]].
 ==Bibliografia==
+* Bettendorf G. „Simmonds, Morris.” W: Bettendorf G. ''Zur Geschichte der Endokrinologie und Reproduktionsmedizin''. Springer Berlin Heidelberg, 1995. ss. 525-526. {{doi|10.1007/978-3-642-79152-9_214}}
-*{{cytuj książkę | tytuł=Mała Encyklopedia Medycyny | rok=1979 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN|Państwowe Wydawnictwo Naukowe]] | isbn = 83-01-00200-X }}
 ==Linki zewnętrzne==
 * {{WhoNamedIt|doctor|1790|Morris Simmonds}}
-{{DEFAULTSORT:Simmonds, Morris}}
+{{SORTUJ:Simmonds, Morris}}
 [[Kategoria:Niemieccy lekarze]]