Zespół suchego oka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Misiolekar (dyskusja | edycje) Styl Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m dodałem źródło |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
Objawy schorzenia mają charakter przewlekły i wymagają stałego leczenia lub łagodzenia objawów. Leczenie polega przede wszystkim na uzupełnianiu filmu łzowego poprzez dostarczanie środka zwilżającego w postaci preparatów typu "sztuczne łzy". Warto wybierać te z kropli ocznych, których kompozycja składników jest zbliżona do naturalnego płynu łzowego. Zaleca się stosowanie preparatów pozbawionych środków konserwujących, które są bezpieczne również dla alergików i osób noszących [[soczewka kontaktowa|soczewki kontaktowe]]. Zapewniają one optymalny poziom nawilżenia gałki ocznej. Wśród składników o działaniu kojącym najczęściej występuje świetlik, nagietek lekarski oraz [[kwas hialuronowy|hialuronian sodu]]. |
Objawy schorzenia mają charakter przewlekły i wymagają stałego leczenia lub łagodzenia objawów. Leczenie polega przede wszystkim na uzupełnianiu filmu łzowego poprzez dostarczanie środka zwilżającego w postaci preparatów typu "sztuczne łzy". Warto wybierać te z kropli ocznych, których kompozycja składników jest zbliżona do naturalnego płynu łzowego. Zaleca się stosowanie preparatów pozbawionych środków konserwujących, które są bezpieczne również dla alergików i osób noszących [[soczewka kontaktowa|soczewki kontaktowe]]. Zapewniają one optymalny poziom nawilżenia gałki ocznej. Wśród składników o działaniu kojącym najczęściej występuje świetlik, nagietek lekarski oraz [[kwas hialuronowy|hialuronian sodu]]. |
||
Jedną z inwazyjnych metod leczenia ''zespołu suchego oka'' jest laserowy zabieg trwałego zamknięcia punktów łzowych (kanalików, w zdrowym oku odprowadzających nadmiar łez). Można również zamknąć je tymczasowo na okres kilku miesięcy zatyczkami rozpuszczalnymi. |
Jedną z inwazyjnych metod leczenia ''zespołu suchego oka'' jest laserowy zabieg trwałego zamknięcia punktów łzowych (kanalików, w zdrowym oku odprowadzających nadmiar łez). Można również zamknąć je tymczasowo na okres kilku miesięcy zatyczkami rozpuszczalnymi. Badania wykazują, że zamknięcie punktów łzowych jest zabieg względnie bezpiecznym, powoduje jednak czasem [[Epiphora|nadmierne łzawienie]] i [[zapalenie woreczka łzowego]]{{r|ervin}}. |
||
{{przypisy |
{{przypisy|przypisy= |
||
<ref name="ervin">{{Cytuj | autor =Ann-Margret Ervin, Andrew Law, Andrew D Pucker | tytuł =Punctal occlusion for dry eye syndrome | czasopismo =Cochrane Database of Systematic Reviews| wydanie =| data= 26 czerwca 2017| doi =10.1002/14651858.CD006775.pub3| pmid =28649802| pmc =| s =}}</ref> |
|||
}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 20:29, 27 cze 2017
 |
Ten artykuł od 2008-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Zespół suchego oka, "suche oko" (łac. xerophtalmia, keratoconjunctivitis sicca, keratitis sicca[1], ang. dry eye syndrome) – schorzenie oczu wywołane niedostatecznym wydzielaniem łez lub nadmiernym parowaniem filmu łzowego. Do jego typowych objawów należy: drapanie, uczucie piasku pod powiekami, uczucie obcego ciała, swędzenie, pieczenie, zaczerwienie, ból, obrzęknięte powieki, zjawisko podwójnego widzenia, gromadzenie się wydzieliny w kącikach oka, światłowstręt.
Etiologia zespołu suchego oka:
- nadmierna eksploatacja narządu wzroku: długotrwałe czytanie, jazda samochodem, oglądanie telewizji, praca przy komputerze (na skutek obniżenia częstotliwości mrugania)
- niekorzystne warunki środowiskowe: zakurzenie i zadymienie pomieszczeń, klimatyzacja, suche powietrze, parujące substancje chemiczne
- przewlekłe schorzenia: zespół Sjögrena, choroby tarczycy, nowotwory, cukrzyca, trądzik, łojotok
- zażywanie niektórych farmaceutyków: leków antykoncepcyjnych i przeciwalergicznych, środków nasennych, uspokajających i psychotropowych, a także izotretynoiny przy leczeniu trądziku.
- zmiany hormonalne w okresie przekwitania, obniżenie poziomu estrogenu
- zanik gruczołu łzowego i jego stopniowa dysfunkcja u osób po 40 roku życia
- powikłanie wynikające z noszenia soczewek kontaktowych
- powikłanie wynikające z długotrwałego i częstego stosowania kropli do oczu zawierających konserwanty
- inne: niedobór witaminy A, ciąża, stres
- zabiegi chirurgii refrakcyjnej w obrębie rogówki
Zespół suchego oka sprawia, że narząd wzroku jest bardziej podatny na infekcje. Poprzez odsłoniętą rogówkę mogą wnikać mikroorganizmy chorobotwórcze (bakterie, wirusy, grzyby). Najstarszą i najskuteczniejszą metodą rozpoznawania zespołu suchego oka jest tzw. test Schirmera. Na rynku pojawiły się również indykatory zastępcze.
Zespół suchego oka jest schorzeniem rozpowszechnionym na całym świecie; w różnych badaniach epidemiologicznych częstość występowania szacowano od około 5% do 35%[2].
Ocenia się, że blisko połowa użytkowników soczewek kontaktowych doświadcza objawów zespołu suchego oka. Dyskomfort podczas noszenia soczewek kontaktowych związany z zespołem suchego oka jest przyczyną około 51% wszystkich porzuceń soczewek kontaktowych[3].
Objawy schorzenia mają charakter przewlekły i wymagają stałego leczenia lub łagodzenia objawów. Leczenie polega przede wszystkim na uzupełnianiu filmu łzowego poprzez dostarczanie środka zwilżającego w postaci preparatów typu "sztuczne łzy". Warto wybierać te z kropli ocznych, których kompozycja składników jest zbliżona do naturalnego płynu łzowego. Zaleca się stosowanie preparatów pozbawionych środków konserwujących, które są bezpieczne również dla alergików i osób noszących soczewki kontaktowe. Zapewniają one optymalny poziom nawilżenia gałki ocznej. Wśród składników o działaniu kojącym najczęściej występuje świetlik, nagietek lekarski oraz hialuronian sodu.
Jedną z inwazyjnych metod leczenia zespołu suchego oka jest laserowy zabieg trwałego zamknięcia punktów łzowych (kanalików, w zdrowym oku odprowadzających nadmiar łez). Można również zamknąć je tymczasowo na okres kilku miesięcy zatyczkami rozpuszczalnymi. Badania wykazują, że zamknięcie punktów łzowych jest zabieg względnie bezpiecznym, powoduje jednak czasem nadmierne łzawienie i zapalenie woreczka łzowego[4].
- ↑ Keratoconjunctivitis, Sicca. [w:] eMedicine [on-line]. WebMD, Inc., 2006-04-21. [dostęp 2006-11-12].
- ↑ Tear Film & Ocular Surface Society. 2007 Report of the International Dry Eye WorkShop (DEWS). „The Ocular Surface”. 5 (2), April 2007.
- ↑ Suchość oczu związana z noszeniem soczewek kontaktowych
- ↑ Ann-Margret Ervin, Andrew Law, Andrew D Pucker, Punctal occlusion for dry eye syndrome, „Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2017, DOI: 10.1002/14651858.CD006775.pub3, PMID: 28649802.
