Irvingia gabonensis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
N
(Brak różnic)

Wersja z 16:17, 20 sty 2019

Mango afrykańskie
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Klad

różowe

Rząd

malpigiowce

Rodzina

irwingiowate

Rodzaj

irwingia

Gatunek

mango afrykańskie

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} (Aubry-Lecomte ex O'Rorke) Baill., 1884
Traité bot. méd. phan. 2:881. 1884
Zasięg
Mapa zasięgu

Mango afrykańskie (Irvingia gabonensis B.) - roślina z rzędu malpigiowców, rosnąca w Afryce Zachodniej i Afryce Centralnej.

Owoce

Owoce podobne w wyglądzie (zdjęcie w infoboksie) i smaku do owoców mango. Nazywane są one mango afrykańskim afrykańskim lub dzikim mango (w wersji anglojęzycznej: bush mango, wild mango oraz dika nut).

Zastosowanie

Mango afrykańskie wykorzystywane jest w suplementacji diety[2], w celu obniżenia poziomu cholesterolu oraz redukcji poziomu tkanki tłuszczowej.

Według niektórych źródeł można oczekiwać, że wskutek miesięcznej kuracji stosowanej przez użytkownika cierpiącego na otyłość redukcja tkanki tłuszczowej wyniesie aż 5,5%. Do takich efektów doprowadziło badanie przeprowadzone w 2005 roku. Na ich podstawie wysnuto też wniosek, że tłuszcz redukowany przez afrykańskie mango pochodzi w większość z okolic pasa i bioder[3].

Badania udowadniają również spadek ciśnienia krwi oraz poziomu cholesterolu wynoszący nawet 44%[3]. Efekt ten wynika z wysokiej zawartości włókna pokarmowego. Popularnie nazywany błonnikiem poprawia perystaltykę jelit i sprzyja dłuższemu poczuciu sytości.

Skutki uboczne i kontrowersje

Pozytywne skutki zdrowotne mango afrykańskiego, mimo pewnego odzwierciedlenia w badaniach, nadal budzą kontrowersje. Wynikają one przede wszystkim z małej ilości badań, na których można się oprzeć. Jest ich tylko dwa: z 2005 roku (przeprowadzone na 40 uczestnikach) oraz z 2009 (tu pacjentów było 102)[4][5]. Grupa ta jest zbyt mało reprezentatywna, aby uznać dane za potwierdzone. Badania nie uwzględniają również szeregu zmiennych, które mogły wpłynąć na ich wyniki, jak dieta podjęta w trakcie trwania badania czy różnice w stylu życia i wieku uczestników. Stosując mango afrykańskie należy również pamiętać o możliwych skutkach ubocznych: wzdęcia, ból głowy, problemy ze snem[6][7][8].

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).
  2. Kathleen M. Zelman, MPH, RD, LD: African Mango: What to Know About Irvingia Gabonensis. WebMD, 2016-03-02. [dostęp 2019-01-20]. (ang.).
  3. a b Ann Marie Lucas: Foods That Heal Fat and Inflammation: Foods That Contribute To Weight Loss. 2015-03-22. ISBN 978-1-311-34243-0.
  4. mgr inż. Maria Brzegowy: Czy afrykańskie mango rzeczywiście odchudza?. doz.pl. [dostęp 2019-01-20]. (pol.).
  5. Ekpe OO, Umoh Ib, OU Eka. Effect of a typical rural processing method on the proximate composition and aminoacid profie of Bush mango seeds (Irvingia gabonensis). „Ajfand online”. 7 (1), s. 1-12, 2007. 
  6. Ngondi, J. L., Oben, J. E., & Minka, S. R.. The effect of Irvingia gabonensis seeds on body weight and blood lipids of obese subjects in Cameroon. Lipids in health and Disease. „BioMed Central”. 1 (4), s. 12, 2005. DOI: 10.1186/1476-511X-4-12. (ang.). 
  7. IRVINGIA GABONENSIS. Therapeutic Research Faculty, 2018. [dostęp 2019-01-20].
  8. Ngondi, J. L., Etoundi, B. C., Nyangono, C. B., Mbofung, C. M., & Oben, J. E.. IGOB131, a novel seed extract of the West African plant Irvingia gabonensis, significantly reduces body weight and improves metabolic parameters in overweight humans in a randomized double-blind placebo controlled investigation. „Lipids in health and disease”. 1 (8), s. 7, 2009. DOI: 10.1186/1476-511X-8-7. (ang.).