Wavetable: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 10:48, 6 kwi 2022

Wavetable – synteza tablicowa, alternatywny w stosunku do syntezy FM sposób generowania dźwięków.

Krótkie próbki (ang. sample) danego instrumentu muzycznego są przetwarzane na dźwięk o odpowiedniej wysokości i czasie trwania. Technika ta opracowana została pod koniec lat 70. przez Wolfganga Palma i wprowadzona w 1979 r.

Poczynając od 1993 roku na rynku pojawiły się karty dźwiękowe Creative Labs Sound Blaster AWE32 i Gravis Ultrasound, których producenci wykorzystując hasło „wavetable” rozpoczęli stosowanie sampli PCM jako podstawy tworzenia dźwięków. Jednak tego typu karty dźwiękowe tak naprawdę nie korzystały z żadnej formy syntezy tablicowej, ale raczej z samplera i systemu syntezy subtraktywnej bazującej na technologii z rodziny emulatorów E-mu.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 '''Wavetable''' – [[Synteza dźwięku|synteza]] tablicowa, alternatywny w stosunku do [[Synteza FM|syntezy FM]] sposób generowania dźwięków.
-Krótkie [[Próbkowanie|próbki]] ([[Język angielski|ang]]. ''sample'') danego [[instrument muzyczny|instrumentu muzycznego]] są przetwarzane na [[dźwięk]] o odpowiedniej wysokości i czasie trwania. Technika ta opracowana została pod koniec [[Lata 70. XX wieku|lat 70.]] przez Wolfganga Palma i wprowadzona w 1979 r. Został również niezależnie opracowany w podobnych ramach czasowych przez Michaela McNabba, który użył go w swojej kompozycji Dreamsong z 1978 roku.<ref>{{Cytuj |autor = Sebastián Gómez Jaramillo, Julián Moreno Cadavid |tytuł = Selection of Collaborative Learning Techniques Using Bloom’s Taxonomy |data = 2016 |data dostępu = 2022-04-02 |isbn = 978-3-319-39671-2 |miejsce = Cham |wydawca = Springer International Publishing |s = 1–11 |url = http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-39672-9_1}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Michael McNabb |tytuł = "Dreamsong": The Composition |czasopismo = Computer Music Journal |data = 1981 |data dostępu = 2022-04-02 |issn = 0148-9267 |wolumin = 5 |numer = 4 |s = 36 |doi = 10.2307/3679505 |url = http://dx.doi.org/10.2307/3679505}}</ref>
+Krótkie [[Próbkowanie|próbki]] ([[Język angielski|ang]]. ''sample'') danego [[instrument muzyczny|instrumentu muzycznego]] są przetwarzane na [[dźwięk]] o odpowiedniej wysokości i czasie trwania. Technika ta opracowana została pod koniec [[Lata 70. XX wieku|lat 70.]] przez Wolfganga Palma i wprowadzona w 1979 r.
 Poczynając od 1993 roku na rynku pojawiły się karty dźwiękowe [[Creative Technology|Creative Labs]] [[Sound Blaster|Sound Blaster AWE32]] i [[Gravis Ultrasound]], których producenci wykorzystując hasło „wavetable” rozpoczęli stosowanie sampli [[PCM]] jako podstawy tworzenia dźwięków. Jednak tego typu karty dźwiękowe tak naprawdę nie korzystały z żadnej formy syntezy tablicowej, ale raczej z [[Sampler|samplera]] i systemu [[Synteza subtraktywna dźwięku|syntezy subtraktywnej]] bazującej na technologii z rodziny emulatorów E-mu.