Ścieżka sygnałowa Hippo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ścieżka sygnałowa Hippościeżka sygnałowa odgrywająca ważną rolę w kontrolowaniu wzrostu narządów podczas rozwoju zwierząt, poprzez regulację procesów proliferacji i apoptozy komórek.

Została odkryta dzięki badaniom prowadzonym na organizmie modelowym Drosophila melanogaster. Jest jednak bardzo konserwatywna ewolucyjnie. Ortologi białek należących do ścieżki Hippo zidentyfikowano u wielu gatunków zwierząt, w tym u człowieka.

Funkcjonowanie ścieżki[edytuj | edytuj kod]

Kluczowym elementem ścieżki jest białko Hippo (Hpo), które fosforyluje kinazę Warts (Wts), co prowadzi do jej uaktywnienia. W stanie aktywnym przeprowadza ona fosforylację białka Yorkie (Yki). Białko to jest czynnikiem transkrypcyjnym, które w stanie aktywnym przemieszcza się do jądra i przyłącza do sekwencji promotorowych określonych genów, aktywując ich transkrypcję. Geny te kodują czynniki, które promują proliferację komórki i zapobiegają jej wejściu na drogę na apoptozy. Pod wpływem fosforylacji przeprowadzanej przez kinazę Warts Yorkie ulega inaktywacji i przestaje aktywować transkrypcję tych genów[1].

W tabeli zamieszczono główne białka ścieżki Hippo i ich ludzkie ortologi:

Drosophila melanogaster Homo sapiens
Hippo (Hpo) MST1, MST2
Warts (Wts) LATS1, LATS2
Yorkie (Yki) YAP1, TAZ

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Zarówno nadmierna proliferacja komórek, jak i zahamowanie procesów apoptycznych są powiązane z powstawaniem nowotworów. Ścieżka Hippo reguluje oba te procesy, dzięki czemu zapobiega karcynogenezie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Halder, RL. Johnson. Hippo signaling: growth control and beyond.. „Development”. 138 (1), s. 9-22, Jan 2011. DOI: 10.1242/dev.045500. PMID: 21138973. 
  2. D. Pan. The hippo signaling pathway in development and cancer.. „Dev Cell”. 19 (4), s. 491-505, Oct 2010. DOI: 10.1016/j.devcel.2010.09.011. PMID: 20951342. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Opis ścieżki sygnałowej Hippo w bazie danych BioSystems: