Żółć pęcherzykowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Żółć pęcherzykowa – rodzaj żółci zmagazynowanej przez pęcherzyk żółciowy.

Pojęciem żółci pęcherzykowej określa się żółć zmagazynowaną w pęcherzyku żółciowym i następnie wydzieloną do jelita cienkiego[1].

Pod względem cech fizycznych żółć pęcherzykowa jest ciemniejsza i bardziej gęsta niż żółć wątrobowa ponieważ podlega zagęszczaniu w pęcherzyku, w efekcie czego jest dziesięciokrotnie bardziej stężona[2]. Ponadto żółć pęcherzykowa jest lekko kwaśna w odróżnieniu od zasadowej żółci wątrobowej. W jej skład wchodzi woda, fosfolipidy, cholesterol, kwasy tłuszczowe, bilirubina, pierwotne kwasy żółciowe (kwas cholowy i chenodeoksycholowy) oraz elektrolity. Żółć pęcherzykowa nie zawiera wszystkich kwasów żółciowych wykorzystywanych w trawieniu, gdyż część z nich powstaje dopiero w wyniku przemian pierwotnych kwasów żółciowych w jelicie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pęcherzyk i drogi żółciowe – budowa, rola i schorzenia – Poradnia.pl [online], www.poradnia.pl, 4 marca 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (pol.).
  2. UKŁAD TRAWIENNY (UKŁAD POKARMOWY). [w:] Encyklopedia zdrowi [on-line]. [dostęp 2011-08-15]. (pol.).
  3. Prof. dr hab. Jacek Juszczyk: Wątroba – budowa i funkcje. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2011-06-25]. (pol.).