4 Batalion Minowania MW
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1970 |
Rozformowanie |
2005 |
Tradycje | |
Rodowód |
44 kompania saperów |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt mar. Jerzy Bucholc |
Ostatni |
kmdr ppor. Paweł Lewandowski |
Organizacja | |
Numer |
JW 3094 |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk |
4 Batalion Minowania Marynarki Wojennej – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych Marynarki Wojennej.
Batalion powstał w roku 1970 jako 44 kompania saperów stacjonująca w Ustroniu Morskim[1]. W roku 1977 kompania została przeformowana w 1 Dywizjon Saperów Morskich oraz przedyslokowana do Świnoujścia-Ognicy i podporządkowana 2 Brygadzie Okrętów Desantowych[1]. Zgodnie z zarządzeniem dowódcy Marynarki Wojennej Nr 117 z 1986 roku, Dywizjon został przebazowany do Dziwnowa, a w 1993 zgodnie z rozkazem dowódcy MW, został przeformowany w 4 Batalion Minowania MW.
Do zadań batalionu należało ustawianie przeciwdesantowych zapór inżynieryjnych w wodach przybrzeżnych do izobaty 5 m i na plaży oraz do urządzania węzłów zapór inżynieryjnych w portach morskich.
30 września 2005, rozkazem Dowódcy Marynarki Wojennej, batalion został rozformowany.
Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]
- por. Julian Słoma (1971-1974)
- por. Lech Durzyński (1974-1975)
- kpt. Karol Komorowicz (1975-1977)[2]
- kpt. Jerzy Bucholc (1977 – 1985)
- kpt. Karol Rolak (1985 – 1990)
- kpt. Jerzy Pitucha (1990 – 1991)
- kpt. Jan Narewski (1991 – 1993)
- kmdr ppor. Jerzy Pitucha (1993 – 2002)
- kmdr ppor. Paweł Lewandowski (2002 – 2005)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 8 Kołobrzeski Batalion Saperów Marynarki Wojennej. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013. ISBN 978-83-63755-07-2.
- 4 Batalion Minowania MW. [dostęp 2010-11-06].
- Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09287-7