84 Batalion Łączności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
84 batalion łączności
72 kompania łączności
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1969

Rozformowanie

1992

Organizacja
Numer

JW 3339[1]

Dyslokacja

Malbork

Rodzaj wojsk

Wojska łączności

Podległość

4 PDLM
2 Korpus OP

84 batalion łączności (84 bł) – samodzielny pododdział łączności Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W celu zapewnienia łączności dowództwu i sztabowi nowo sformowanej 9 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, w 1952 sformowana została 72 kompania łączności według etatu nr 35/139. Na miejsce stacjonowania kompanii wyznaczone zostały koszary przy ul. 17 Marca 20 w Malborku[2]. Na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP nr 0148/Org. z 8 listopada 1968, oraz wyciągu szefa Sztabu Pomorskiego Okręgu Wojskowego nr 06/Org. z 6 lutego1969 dowódca Wojsk Lotniczych w terminie do 30 kwietnia 1969 miał przeformować dywizyjną 72 kompanię łączności na 84 batalion łączności według etatu nr 20/064 o etatowym stanie osobowym 462 żołnierzy i 16 pracowników cywilnych. Batalion został oddziałem gospodarczym dla: dowództwa 4 PDLM, klucza lotniczego dowództwa 4 PDLM, 13 batalionu radiotechnicznego, 30 RWNS, 45 Polowych Warsztatów Lotniczych, wydziału WSW, 30 poligonu lotniczego oraz GAM w Malborku[3].

W terminie do 31 marca 1991 rozformowane zostało Dowództwo 4 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego W 1992 został rozformowany podległy bezpośrednio dowódcy 2 Korpusu Obrony Powietrznej 84 batalion łączności. Dziedzictwo tradycji batalionu przejęła 22 Baza Lotnictwa Taktycznego w Malborku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XI i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.
  • Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.