AIT

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

AIT (Average Interruption Time) – miara czasu (w minutach na rok), w którym energia nie jest dostarczana. Jest określony formułą[1]:

gdzie:

– średnia moc dostarczona za pośrednictwem systemu,
– energia niedostarczona z powodu przerwy w -tym zdarzeniu w MWh (zwykle z wyłączeniem strat sieciowych).

Jest jednym ze wskaźników ciągłości dostaw energii dla sieci przesyłowej.

Według PSE jest to: Wskaźnik średniego czasu trwania przerwy w systemie przesyłowym elektroenergetycznym, wyrażony w minutach na rok, stanowiący iloczyn liczby 60 i wskaźnika energii niedostarczonej przez system przesyłowy elektroenergetyczny (ENS) podzielony przez średnią moc dostarczoną przez system przesyłowy elektroenergetyczny wyrażoną w MW[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urząd Regulacji Energetyki: I Krajowy raport benchmarkingowy nt. jakości dostaw energii elektrycznej do odbiorców przyłączonych do sieci przesyłowych i dystrybucyjnychPDF – Praca zrealizowana w ramach projektu nr 2006/018-180.02.04 finansowanego przez Unie Europejska ze środków Transition Facility PL2006/018-180.02.04 „Wdrażanie konkurencyjnego rynku energii” Nr ref. 2006/018-180.02.04.02 – Cześć B.
  2. Informacja dotycząca czasu trwania przerw w dostarczaniu energii elektrycznej do odbiorców przyłączonych do sieci przesyłowej. pse-operator.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-31)]..