AXE
AXE (Automatic Cross-Connection Equipment) – seria cyfrowych, komutowanych central telefonicznych produkowanych od lat 70. XX wieku przez Ericssona.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Centrale telefoniczne AXE zaprojektowano w połowie lat 70. w Ellemtelu[1]. Firma ta powstała w kwietniu 1970 jako owoc współpracy Ericssona z telekomunikacyjną kompanią Televerket[1]. Firmy współpracowały już, przy rozwoju central cyfrowych, w latach 50. Na początku lat 60. Ericsson rozpoczął pracę nad systemem central telefonicznych AKE, podczas gdy Televerket rozwijał niezależnie swój własny produkt[1]. Pod koniec lat 60. stało się jasne, że nowy system wymaga zupełnie innego podejścia niż dotychczasowe centrale elektromechaniczne[1]. System AKE okazał się zbyt wolny i za drogi aby wykorzystać go w dużych centralach telefonicznych[1]. W 1969 Ericsson stracił na rzecz konkurencji duże zamówienie na systemy AKE. W tej sytuacji podjęto decyzję o połączeniu sił z Televerket[1]. Nowe przedsiębiorstwo Ellemtel, było w połowie własnością Ericssona, w połowie zaś Televerket[1].
Prace nad nowym systemem AXE rozpoczęły się w 1970, a przyspieszyły w 1972, gdy Ericsson zrezygnował z dalszych prac nad systemem AKE[1]. Pierwszy system AXE zastosowano w 1976 na stacji Televerket w Södertälje[1]. Ellemtel rozpoczął wówczas transfer nowej technologii do Ericssona i Televerket. W 1978 prace nad AXE zostały ukończone[1]. W 1995, kiedy Televerket odsprzedał swoje pozostałe udziały, Ellemtel został włączony do Ericssona[1].
Należący do drugiej generacji central SPC system AXE był dużym sukcesem Ericssona, generując znaczną część dochodów firmy w latach 80[2].
Aspekty techniczne[edytuj | edytuj kod]
System AXE ma budowę modułową i hierarchiczną. Składa się z dwóch głównych części:
- APT, która zajmuje się zestawianiem połączeń telefonicznych
- APZ, o funkcjach kontrolnych[3].
W skład każdej z tych części wchodzi zarówno sprzęt jak i oprogramowanie. APT i APZ podzielone są na podsystemy, a te z kolei na bloki funkcjonalne[3].
W systemie AXE występują dwa typy procesorów: centralne (Central Processor – CP) i regionalne (Regional Processor – RP)[3]. Zadaniem tych ostatnich jest wspomaganie procesorów centralnych w drobnych, powtarzalnych zadaniach takich jak filtrowanie czy skanowanie[3]. Procesory centralne zarządzają zadaniami, wykonują obliczenia i wszelkie inne skomplikowane operacje.
Procesory centralne pracują zawsze parami, wykonując równolegle dokładnie te same operacje. Wyniki operacji z obydwu procesorów są cały czas porównywane, a w przypadku wykrycia niezgodności uruchamiany jest proces naprawczy[3]. Duplikacja procesorów centralnych jest również wykorzystywana w procesie instalacji nowej wersji oprogramowania. Podczas gdy jeden z procesorów nieprzerwanie wykonuje zadania centrali, na drugim instalowane jest nowe oprogramowanie. Następnie procesory zmieniają się[3].
Centrale telefoniczne AXE programowane są głównie w dedykowanym dla nich języku PLEX, opracowanym w latach 70. przez Görana Hemdahla[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Mats Fridlund: Ellemtel develops the AXE system. The history of Ericsson. [dostęp 2009-03-08]. (ang.).
- ↑ a b Joe Armstrong: A History of Erlang. Ericsson AB. [dostęp 2009-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Johan Erikson i Bo Lindell: The Execution Model of APZ/PLEX - An Informal Description. Uniwersytet Mälardalen. [dostęp 2009-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 września 2009)]. (ang.).