Actio pigneraticia contraria
Actio pigneraticia contraria – w prawie rzymskim powództwo przysługujące zastawnikowi przeciwko zastawcy, wynikające z kontraktu zastawniczego (contractus pigneraticius).
Charakterystyka powództwa[edytuj | edytuj kod]
Zastawca – będąc w kontrakcie zastawniczym dłużnikiem ubocznym – miał obowiązek zwrócić zastawnikowi nakłady poczynione na utrzymanie przedmiotu zastawu oraz zapłacić odszkodowanie w wypadku wad fizycznych lub prawnych rzeczy. Za należyte wykonanie kontraktu zastawca odpowiadał do granic culpa levis. Ochronie praw, odpowiadających tym obowiązkom, służyła należąca do actiones in personam skarga odszkodowawcza actio pigneraticia contraria. Początkowo oparta na fakcie, z czasem stała się skargą dobrej wiary.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1