Aktywność elektrodermalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aktywność elektrodermalna – zjawiska elektryczne generowane przez skórę i mierzone na jej powierzchni.

Można mierzyć różnicę potencjałów w dwu oddalonych punktach (wykorzystują to badania typu EKG, EEG itp) oraz oporność skóry (lub jej odwrotność czyli przewodność).

AE dzieli się na:

  • aktywność toniczną – gdy obserwujemy stały poziom AE lub powolne zmiany
  • aktywność fazową – gdy zmiany następują szybko w reakcji na bodźce

Parametry badane w AE to: amplituda, latencja, czas spadku i narastania AE oraz habituację odpowiedzi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Janusz Rybakowski, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka: Psychiatria. Podstawy psychiatrii. T. 1. Wrocław: Elsevier, Urban & Parner, 2010. ISBN 978-83-7609-102-0.