Ala ud-Din Chaldżi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Ala ud-Dina z XVII wieku

Ala ud-Din Chaldżi (XIII wiek - 1316), muzułmański władca Sułtanatu Delhijskiego w Indiach, najbardziej znaczący i najdłużej panujący z dynastii Chaldżi. W trakcie swego panowania (1296 - 1316) prowadząc intensywne kampanie wojenne podbił południowe Indie i powstrzymał najazdy mongolskie[1]. Usprawniał też działanie państwa poprzez wprowadzanie wielu zmian administracyjnych, związanych z przychodami, kontrolą cen i społeczeństwem. W 1301 roku po stłumieniu rebelii bratanka Akata Chana wzmocnił swoją pozycje konfiskując nadania ziem rebeliantów i anulując zwolnienia od podatków[2]. Dodatkowe jeszcze wzmocnienie państwa dzięki podbojom i zdobytym łupom wojennym pozwoliły na rozbudowę stolicy - Delhi - która uzyskała status centrum sztuki i nauki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Judson Knight: Middle Ages Biographies. Judy Galens (editor). T. I. Detroit: Gale Group, 2001, s. 12. ISBN 0-7876-4859-0.
  2. Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Krzysztofa Baczkowskiego. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 615. ISBN 83-85719-89-X.